ایلنا در گزارشی از بیماران خاص در ایران نوشت اغلب این بیماران بیکار و فقیرند و هیچ حامی و دست یاریگری ندارند تا جایی که برخی از آنها به دلیل شرایط سخت تامین هزینه‌ها ترجیح می دهند روند درمان را رها کنند و خود را به دست تقدیر بسپارند.
یک بیمار گفته که: «چند باری به دلیل نداشتن هزینه داروهای وارداتی از داروهای داخلی استفاده کردم که دچار لرزش بدن و مشکلات پوستی شدم. اگر همین طور داروهای وارداتی کمیاب و روز به روز گرانتر شوند روند درمانم را رها خواهم کرد.»
مدیرعامل موسسه خیریه ثامن الحجج بیماران خاص استان کرمان نیز روز یکشنبه ۱۲ مرداد اعلام کرد: «بیماران کلیوی موسسه از لحاظ دارویی با کمبود و بیماران پیوندی و تالاسمی هم نیازمند داروهای خارجی هستند.»
آقای شمس‌نیا نیز گفته بود که داروهای تولید داخل ایران «در برخی موارد هم زخم هایی در محل تزریق دارو ایجاد می شود که بسیار ناجور است. به عبارتی داروهای داخلی نیاز بیماران را برطرف نمی کند که به نظرم وزارت بهداشت حتما باید در این باره چار‌ه‌ای بیندیشد.»