براساس این لایحه، تربیت دینی کودکان نباید بر سلامت جسمی و روانی آنها تأثیر بگذارد.
به استثنای موارد پیش بینی شده در این قانون، روشن ساختن اصول تعالیم دینی در حین عبادات دسته جمعی مذهبی، آئین ها و مراسم می تواند فقط توسط شخصیت های مذهبی تعیین شده طبق روال مقرر شده در قانون انجام شود.
طبق این قانون، فعالیتهای با هدف ترویج افراط گرایی مذهبی و همچنین استفاده از اختلافات بین ادیان برای اهداف سیاسی ممنوع اعلام شده است.