با گذشت ۲ هفته از آن تاریخ به بهانه‌های مختلف اعم از گرمی هوای تهران، تعطیلی در هفته گذشته و در این هفته، درخواست ملاقات زندانیان بی پاسخ مانده و تا کنون هیچ ملاقاتی بین زندانیان و خانواده‌هایشان صورت نگرفته است. لازم به ذکر است که از روزی که زندانیان زندان اوین را همچون اسرای جنگی به زندان تهران بزرگ منتقل کرده‌اند تنها یکبار آن‌هم به صورت قطره چکانی به تعداد بسیار کمی از زندانیان (از هر ۳۰ نفر ۱ یا ۲ نفر) اجازه ملاقات داده شده است که آن‌هم با آن حاشیه و بی حرمتی و توهین به خانواده زندانیان همراه بود. و پس از اعتراض‌ها و جروبحث شدید ساعت ۹:۳۰ شامگاه سه‌شنبه ۱۴۰۴/۵/۷ اعلام کردند که صبح فردا از هر اتاق که حدود ۲۵ الی ۳۰ نفر جمعیت دارد تنها ۱ نفر به مدت ۱۵ دقیقه می‌تواند با خانواده خود ملاقات کند!
این در حالیست که مکالمات تلفنی زندانیان نیز مکرراً با قطع و وصل ارتباط همراه بوده و کیفیت به شدت پایینی دارد و اعتراض زندانیان نسبت به این مشکل نیز تا کنون بی ثمر بوده و هیچ یک از مسئولین زندان پاسخگو نیستند
همچنین به دنبال برخی شایعات و نقل قول‌ها در میان زندانیان مبنی بر اینکه تا آخر ماه مرداد زندانیان سیاسی و امنیتی به زندان اوین باز گردانده خواهند شد، زندانیان انتقال داده شده از زندان اوین را از دسترسی به کتابخانه، سالن ورزشی، سیستم ثنا، مددکاری و دیگر نیازهای زندانیان محروم ساخته‌اند و به صورت قرنطینه در این زندان نگهداری می‌شوند. علاوه بر آن زندانیان انتقال یافته از زندان اوین برای کوچکترین درخواستی با مشکل مواجه‌اند و اجازه دسترسی به مسئولین مربوطه را ندارند و بررسی هر درخواست چند روز و چند هفته به طول می‌انجامد آن هم به قیمت اعتراض و اعتصاب و متحمل شدن هزینه‌های روحی روانی و در چنین وضعیت فاجعه باری که سراسر توهین به شأن انسانیت است، خانواده زندانیانی که به دور از کرامت انسانی در بدترین شرایط و وضعیت جنگی و در زیر بمباران اسیروار به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند، از دیدار همسران و فرزندان محبوس خود و اطمینان از وضعیت سلامتشان محروم‌اند و این مجازات دو سویه همچنان ادامه دارد.
عدم رسیدگی به مطالبات زندانیان و درگیر کردن آنها با مطالبات پیش پا افتاده‌ای که از حقوق ابتدایی زندانیان است، توهین به انسانیت و کرامت انسانی زندانیان می‌باشد و تا کنون هیچ نشانه‌ای از بهبودی وضعیت دیده نمی‌شود.
۱۴۰۴/۵/۸ زندان تهران بزرگ