این نشست پشت درهای بسته برگزار شد و در پایان، هیچ‌گونه بیانیه رسمی یا اظهارنظری از سوی دو طرف منتشر نشد. عدم انتشار بیانیه، گمانه‌زنی‌ها درباره اختلاف‌نظرهای احتمالی میان دو طرف بر سر موضوعات حساس منطقه‌ای از جمله ایران را افزایش داده است.
خبرگزاری رویترز به نقل از دیپلمات‌های آگاه نوشت در حالی که دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو درباره موفقیت در حملات به ایران صحبت می‌کنند اما درباره چگونگی اعمال فشار بر جمهوری اسلامی اختلاف‌نظر دارند.
به گفته منابع دیپلماتیک، ترامپ به‌دنبال استفاده از دیپلماسی برای حصول توافقی محدود است که مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شود. در مقابل، نتانیاهو معتقد است باید از فشار نظامی بیشتر استفاده کرد تا در صورت لزوم، جمهوری اسلامی را حتی تا مرز فروپاشی حکومت وادار به عقب‌نشینی کامل از برنامه غنی‌سازی کند.
نتانیاهو این لحظه را یک فرصت استراتژیک می‌بیند و معتقد است باید قبل از آنکه ایران دوباره قدرت بگیرد، ضربات سخت‌تری وارد شود.
چراغ سبز اطلاعاتی اروپا برای حمله دوم به تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی؛ پاریس: مواد غنی‌شده هنوز در دست رژیم است
در حالی که تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی همچنان در اوج است، رئیس سرویس اطلاعات خارجی فرانسه رسماً تأیید کرد که حمله نخست به تأسیسات اتمی جمهوری اسلامی، ضربه‌ای جدی به ساختار فنی و عملیاتی آن وارد کرده و تأخیر چندین‌ماهه‌ای را به این برنامه تحمیل کرده است. اما در یک موضع‌گیری که بیش از یک هشدار فنی، توجیه‌گرانه و زمینه‌ساز به نظر می‌رسد، او تأکید کرد که بخش عمده‌ای از اورانیوم غنی‌شده هنوز در اختیار رژیم باقی مانده و به دلیل عدم همکاری جمهوری اسلامی با آژانس، ردیابی آن ممکن نیست. این اظهارات را می‌توان نشانه آشکار هماهنگی اطلاعاتی اروپا برای حمله دوم نظامی ارزیابی کرد؛ حمله‌ای که این بار جمهوری اسلامی را تا مرز سرنگونی خواهد برد.
سخنان رئیس اطلاعات فرانسه:
«برآورد ما در حال حاضر این است که هر یک از مراحل [برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی] به‌طور بسیار جدی مورد هدف قرار گرفته‌اند، بسیار جدی آسیب دیده‌اند، و برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، آن‌گونه که ما آن را می‌شناختیم، دچار تأخیر بسیار، بسیار زیادی شده است؛ احتمالاً چندین ماه تأخیر، از زمانی که رهبر [جمهوری اسلامی] تصمیم به آغاز مجدد آن بگیرد. این یک واقعیت است که البته هنوز نیاز به بررسی و دقیق‌سازی دارد. بنابراین، تأثیر وجود داشته؛ نمی‌توان گفت هیچ اتفاقی نیفتاده. *بی‌تردید تأخیر به وجود آمده است*، بدون تردید، به‌طور قطع چندین ماه تأخیر در برنامه‌ای که به‌صورت صنعتی طراحی شده بود.
پس از گفتن این نکته، آقای روشبن، شاید دو نکته باشد که ما را به احتیاط دعوت می‌کند. نخستین نکته اینکه، در این زمینه یک اجماع وجود دارد که ماده [هسته‌ای]، یعنی ۴۵۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده، همچنان در ایران است. ممکن است بخش کوچکی از آن نابود شده باشد، اما این ماده همچنان در اختیار رژیم است.
آیا شما می‌دانید این ماده کجاست؟
ما امروز برخی نشانه‌ها داریم، اما نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم، به‌ویژه تا زمانی که آژانس انرژی اتمی کار خود را از سر نگرفته باشد. به همین دلیل است که از سرگیری فعالیت این نهاد بسیار اهمیت دارد، چرا که بدون آن ما قادر نخواهیم بود مکان دقیق این مواد را با اطمینان مشخص کنیم.»