یکی از شهروندان آزربایجانی با تهیه گزارشی از محوطه بقعه شیخ شهاب الدین اهری وضعیت اسفناک حفاظت و مرمت این اثر ارزشمند آزربایجان را تشریح کرده است.
سنگ های ارزشمند این بنا که دارای نقوش و نوشته های تاریخی هستند، بدون هیچ حفاظی در مقابل نورآفتاب و باد و باران در حیاط محوطه رها شده اند و هیچگونه مراقبتی هم از این آثار به عمل نمی آید. نقوش بسیاری از این سنگ های ارزشمند بر اثر تخریبات ناشی از برف و باران آسیب دیده و یا به کلی از بین رفته اند.
در داخل باغچه بنا نیز صدها ته سیگاری روی زمین افتاده که علاوه بر بی توجهی مراجعه کنندگان، نشانگر آن است که این محوطه مدتهاست مورد نظافت و پاکسازی قرار نگرفته است.
خمره های چندین صدساله منطقه نیز بدون اتخاذ هیچ گونه تدابیر حفاظتی و امنیتی در محوطه رها شده اند و هر آن امکان آسیب دیدن این خمره های تاریخی آزربایجان وجود دارد.
بناهای تاریخی آزربایجان در حالی یکی پس از دیگری نابود می شوند که چنین مکان هایی در شهرهای فارس نشین توسط دولت ایران حفاطت و مرمت شده و در جذب توریست و درآمدزایی برای منطقه مورد استفاده قرار می گیرند.
حکومت ایران در صدد است تا با حذف آثار و مظاهر فرهنگی-تاریخی تورک ها، روند آسیمیله کردن و تغییر هویت تورک های آزربایجان را تسهیل نماید.
لازم به ذکر است، آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری در شهر اهر قرار دارد و مربوط به دوره ایلخانی و اوائل دوره صفوی است این بقعه محل خانقاه و آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری است که دربرگیرنده ساختمان‌های خود خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، مناره‌ها، و تعدادی غرفه است. صحن این بقعه دارای گچبری‌ها و تزئینات نقاشی است. دور تا دور دیوار مسجد دستخط‌هایی وجود دارد که بین آن‌ها دستنوشته‌هایی را از «شاه عباس سوم، ابوالقاسم نباتی و شیخ بهایی» تشخیص داده‌اند.
