در شب گذر از نوزدهم به بيستم ژانويه ۱۹۹۰ با دستور رهبر اتحاد جماهير شوروي «میخائيل گورباچف»، واحدهای نظامی ارتش شوروي شامل نيروهاي ويژه غالبا ارمني در یک اقدام وحشتناک وارد شهر باکو شده و دست به قتل‌عام مردم زدند.
این نخستین جنایت علیه جنبش استقلال خواهی آزربایجان شمالی پیش از فروپاشی شوروی و پس از آغاز اعتراضات سراسری آزربایجان در سال ۱۹۸۹ محسوب می‌شود.
تاریخ قفقاز شاهد صفحه جنایتی شد که هرگز با مشابه آن روبه‌رو نشده بود. در اين حمله از سلاح‌های سنگين جنگی از جمله تانك، مسلسل و سلاح‌های اتوماتيك بر عليه شهروندان غيرمسلح و بي دفاع اعم از زن، كودك و كهنسال استفاده شد. منازل مسكوني به آتش زده شدند.
شهروندان كاملا وحشیانه مورد اصابت بيش از ۲۰ گلوله قرار گرفتند. كودكان و سالخوردگان به قتل رسيده، آمبولانس‌ها و پزشكان به رگبار بسته شده و شهروندان غيرمسلح در درون منازل خود به قتل رسيدند.
در آن شب زنان و مردان و کودکان بی‌گناه زیادی جانشان را از دست دادند. طبق آمار دولتی آزربایجان شمالی، در فاجعه خونين ۲۰ ژانويه، ۱۴۷ شهروند كشته ۸۴۱ نفر به صورت غيرقانوني بازداشت و ۷۴۴ غیرنظامی نیز مجروح شدند. شماری از کشته شدگان نیز دریا انداخته شدند.
دولت آزربایجان در سال ۲۰۰۰ بنای یادبود و خیابان شهدای این فاجعه را به نام «شهیدلر خیابانی» در باکو افتتاح نمود.
