به دنبال پهپاد تهاجمی بایراکتار تی‌بی۲ که به دلیل نقش خود در جنگ ۴۴ روزه در قره باغ در دستور کار جهانیان قرار گرفته است، صنعت نظامی ترکیه در حال شروع تولید انبوه پهپادهای نظامی جدید با قابلیت های تاکتیکی و فنی بالاتر و توانایی های تهاجمی‌تر است.
به گزارش بخش فارسی گروه خبری ای‌ان‌تی، صنایع دفاعی تورکیه اعلام کرد که در سال ۲۰۲۱، تولید انبوه پهپادهای «آکینچی» و «آک‌سونقور» آغاز و در تسلیحات نیروهای مسلح ترکیه قرار می گیرند.
پهپادهای «آکینچی» و «آک‌سونقور» که توسط «بایکار هولدینگ»، که مدیر فنی آن سلجوق بایراکتار، «پدر پهپادهای ترکیه»، ساخته شده است، در واقع از ویژگی های هواپیماهای جنگنده برخوردار است. این پهپادها که قابلیت های برتری نسبت به پهپادهای تهاجمی بایراکتار تی‌بی۲ که روند عملیات نظامی در سوریه و لیبی را تغییر داده و نقش مهمی در پیروزی ارتش آذربایجان در قره باغ داشتند، را دارند، قدرت نظامی ترکیه را بیش از پیش افزایش می دهد.
در طی سال ۲۰۲۰، مهندسان بایكار، از جمله سلجوق بایراكتار، آكینچی را در شرایط مختلف از جمله آزمایش خودكار نحوه انجام عملكرد فرود و صعود بدون هیچ سیستم كنترل زمینی، آزمایش كردند.
بر خلاف بایراکتار، که می تواند ۴ مهمات هوشمند را حمل کند، آکینچی می تواند محموله های بیشتری (۱۳۵۰ کیلوگرم) را حمل کند. از جمله به سیستم های ناوبری ماهواره ای، رادارهای هوا به هوا مالک است و می‌تواند اهدافی که به طور معمول برای چشم انسان قابل مشاهده نیستند، شناسایی کند. این پهپاد دارای حسگرهایی است که توسط ۶ کامپیوتر هوش مصنوعی به هم پیوسته کنترل می شود که می توانند با تجزیه و تحلیل داده های حسگرها تصمیم بگیرند.
“آکینچی” توانایی شناسایی و اصابت قرار دادن اهداف را دارد، حتی اگر ارتباط خود را با مرکز فرماندهی زمینی قطع کند، می‌تواند به طور مستقل به پایگاه بازگردد.
آکینچی می تواند تا ۴۰ هزار فوت ارتفاع بگیرد و داده ها را تا مسافت ۱۵۰ کیلومتر انتقال دهد. این پهپاد تهاجمی مجهز به لیزرهایی مانند ام‌ای‌ام-ال ، ام‌ای‌ام-سی ، جیریت ، ال-اومتاس ، بوزاوک ، ام‌کا-۸۱ ، ام‌کا-۸۲ ، ام‌کا-۸۳ ، گوک‌دوغان ، بوزدوغان ، سوم-ای و همچنین به موشک ها و بمب های هوشمند و موشک های هوا به هوا که توسط صنایع نظامی ترکیه تولید شده است، مجهز خواهد شد. به عبارت دیگر، آکینچی می تواند اهداف هوایی را به طور خودکار شناسایی کرده و به آنها حمله کند. علاوه بر پرتاب موشک به اهداف، آکینچی ، توانایی بمب افکنی که مختص بمب افکن های جنگنده است را نیز دارد. با حمل موشک سوما-ای همچنین قادر است اهداف هوایی و زمینی را در فاصله صدها کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. آکینجی همچنین می تواند با تجزیه و تحلیل اطلاعات جغرافیایی منطقه ای را که پرواز کرده است “تشخیص” دهد.
پهپادهای شناسایی و تهاجمی چند منظوره آک‌سونقور توسط یک شرکت نظامی-صنعتی دیگر ترکیه به نام «توساش» (شرکت صنعت هوافضای ترکیه) ساخته شده است. این پهپاد می تواند به ارتفاع ۴۰ هزار فوت برسد و ۷۵۰ کیلوگرم محموله را حمل کند و می تواند برای مدت طولانی در هوا بماند. این به آک‌سونقور امکان نصب رادارها و دوربین های پیشرفته تری را می دهد. هر بال آک‌سونگور دارای آویزهایی است که به آن امکان حمل ۵۰۰ ، ۳۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم مهمات را می دهد.
آک‌سونگور می تواند به مدت ۱۲ ساعت در ارتفاع ۲۵ هزار فوت با محموله ۷۵۰ کیلوگرم در هوا بماند. هنگامی که برای اهداف شناسایی استفاده می شود، ۲۴ ساعت با محموله ۱۵۰ کیلوگرم پرواز می کند. در طی پروازهای آزمایشی در سپتامبر سال ۲۰۲۰ ، آک‌سونگور به ۱۲ موشک ام‌ای‌ام-ال و ام‌ای‌ام-سی تولید شده توسط «آسلسان» کاملاً مجهز شد (برای مقایسه ، بایراکتار می تواند فقط ۴ موشک از این نوع را حمل کند) و پس از بلند شدن به مدت ۱۲ ساعت بدون توقف پرواز کرد.
امسال، صنعت نظامی ترکیه سیستم های دفاع هوایی «حصار ای+» را در زرادخانه خود قرار خواهد داد. این یک سیستم دفاعی هوایی با برد متوسط و با دقت بالا است و در سال ۲۰۲۰ آزمایشات آن با موفقیت به پایان رسید و تولید انبوه آن آغاز شد.
لازم به ذکر است که چنین تقویت صنعت نظامی تورکیه و آغاز تولید انبوه مدل‌های کاملتر و قدرتمندتر از بایراکتارها، که جهان را متحیر کرده، به معنای تقویت نظامی آذربایجان نیز است. زیرا شکی نیست که پس از آزادسازی قره باغ، این کشور در حال آماده سازی برای تقویت بیشتر ارتش خود و گسترش تسلیحات خود با مدرن ترین سلاح ها است تا از فکر دشمن برای انتقام گرفتن در حال حاضر و در آینده جلوگیری کند. الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان این موضوع را بلافاصله پس از پایان جنگ در سخنرانی خود اعلام کرد.
شکی نیست که آذربایجان به همکاری با ترکیه در زمینه تسلیحات ادامه خواهد داد. این امر نه تنها به دلیل روابط برادرانه است، بلکه به دلیل تبدیل شدن ترکیه به یک کشور پیشرو در جهان در زمینه پهپادهای تهاجمی است که در حال حاضر قدرتمندترین ارتشهای جهان را مجبور به تغییر مفهوم چنین تسلیحاتی می کند. از این دیدگاه، این احتمال وجود دارد که آذربایجان اولین مشتری خارجی پس از آغاز تولید انبوه هواپیماهای بدون سرنشین آک‌سونقور و آکینجی باشد.
