مصادف با آنچه «روز ملی سینما» در ایران نام‌گذاری شده، صدها سینماگر در ایران امروز جمعه ۲۱ شهریور با انتشار بیانیه‌ای مختصر «خواهان برچیده شدن نظام سانسور و حذف هر نوع پروانه فیلمسازی» شدند.
محمد رسول‌اف، فیلمساز ممنوع‌الفعالیت که در انتظار اجرای حکم زندان است و خود یکی از امضاکنندگان این بیانیه اعتراضی است، در توییتر خود نوشت: “اگر نام‌گذاری روزی به‌نام«سینمای ملی» یک خاصیت داشته باشد، آن است که سینماگران بتوانند بدون هراس از داغ و درفش‌های رایجِ حکومت، خواسته‌های بنیادی و انباشته شده خود را طلب کنند.”
آقای رسول‌اف همچنین از اینکه گروهی از سینماگران این بیانیه را امضا نکرده‌اند اظهار تأسف کرده است.
آبان ماه سال ۹۸ نیز بیش از ۳۰۰ سینماگر در ایران با انتشار یک بیانیه ۱۰ ماده‌ای ضمن اعتراض به «اختناق و سانسور» اعلام کردند: «بیزاری خود را از سیاست‌های تفتیش شکل و محتوا به هر نحوی اعلام می‌کنیم و خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم.»
در تابستان ۱۲۷۹، یعنی ۱۲۰ سال پیش تنها پنج سال از اختراع سینما در جهان توسط برادران «لومیر» گذشته بود که «مظفرالدین شاه قاجار»، -همان شاهی که مورد هرگونه هجمه و تخریب دو حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی و همچنین ملی‌گرایان فارس قرار گرفت- با همراهی ابراهیم‌خان عکاس‌باشی نخستین دوربین فیلمبرداری را وارد کشور کرد تا ممالک محروصه قاجار خیلی زود به جرگه کشورهای بهره‌مند از این جادوی هزاره جدید بپیوندد.
اسامی امضاکنندگان:
