روز شنبه ۶ آبان ماه ۱۴۰۲ کارگران کارخانه شونیز تبریز(شرکت صنعتی داداش برادر) در اعتراض به وضعیت بد معیشتی، عدم افزایش حقوق و نبود خدمات رفاهی دست از کارکشیده واعتصاب کردند
کارگران با تجمع در محوطه شرکت و با سردادن شعار “خدمات رفاهی حق مسلم ماست” خواستار توجه دولت و مسئولین به وضعیت بد معیشتی خود شدند
طی هفته ها و ماههای اخیر شهرهای مختلف آذربایجان جنوبی از تبریز تا همدان شاهد تجمعات اعتراضی کارگران و بازنشستگان در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی و عدم افزایش و همسان سازی حقوق بوده است.
به اعتقاد فعالان کارگری نه تنها دولت جمهوری اسلامی ایران توجهی در خور به نیازمندی ها و مطالبات کارگران و بازنشستگان حوزه کار و تولید نداشته بلکه با نگاه امنیتی حق مسلم کارگران برای اعتصابات و تجمعات اعتراضی را نادیده گرفته است وبا اخراج از کار،زندان،شلاق و شکنجه در پی سرکوب تجمعات اعتراضی کارگران بر آمده است.
پیشتر رضا شهابی زندانی سیاسی و فعال کارگری سرشناس آذربایجانی در نامه‌ای خطاب به نمایندگان کارگری در اجلاس سازمان جهانی کار، خواستار اخراج نمایندگان جمهوری اسلامی ایران از این اجلاس شده بود
آقای شهابی در بخشی از نامه مذکور با بیان اینکه “از بدو بازگشایی سندیکا من و همکارانم بارها بازداشت، اخراج، زندانی، و شکنجه شده ایم”، نوشته بود: «نظام حاکم در کشور ما از بدو تاسیس، شمشیر را از رو بر تمام کارگران و مزد بگیران بسته، و اولین کارش خارج کردن سندیکاها و تشکل های مستقل کارگری از قانون کار است. کشوری که اجازه تشکیل سندیکا و تشکل مستقل را نمیدهد، حق مسلم کارگران برای اعتصاب را به جرم امنیتی بدل میسازد، و اجازه انتخاب نمایندگان کارگری در یک روند دموکراتیک را نمیدهد و هر وقت صدای اعتراض کارگری بلند شده با اخراج و زندان و شلاق و شکنجه مواجه شده، همین دستگاه امنیتی نمایندگان انتصابی و فرمایشی خود را به نام نمایندگان مستقل کارگری به مجامع بین المللی از جمله اجلاسهای سازمان جهانی کار اعزام میکند. مگر میشود یک فرد نزدیک به سه دهه دبیر کل “خانه کارگر” باقی بماند، و همزمان شش دوره نماینده ی مجلسی باشد!»
کارگران و بازنشستگان بارها در تجمعات خود اظهار کرده اند که تا احقاق کامل حقوق خود و رسیدگی دولت به مطالباتشان به تجمعات اعتراضی خود ادامه خواهند داد.
