قصه دراز سی هزار پناهنده ایرانی که مدت زیادی در ترکیه مانده اند وحالا برای پناهندگی به کشورهای اروپایی می خواهند هر طور شده خود را در میان پناهندگان سوری به یونان برسانند قصه تلخی است که دل هر انسان را به درد می آورد.
در ترکیه هستند افرادی که از خانه و کاشانه خود در به در شده اند به امید زندگی بهتر. این نگون بختان با باز کردن ترکیه مرزهای خود با اروپا سودای سفر کرده اند.
اما این ماجراها تازگی ندارند.
موج مهاجرت پناهجویان ایرانی به اروپا و به ویژه به انگلیس از طریق دریای مانش و سوار بر قایق‌های بادی و ماهیگیری در ماهها و سالهای پیش در رسانه‌های جهان جنجال برانگیز شده بود.
از ابتدای نوامبر گذشته، دست‌کم ۲۳۰ پناهجو با عبور از «کانال مانش» توانسته‌اند که خود را به سواحل بریتانیا برسانند و در این کشور تقاضای پناهندگی بدهند. اکثر این پناهجویان ایرانی هستند و سوار بر قایق‌های کوچک و عمدتا ناامن، از شمال فرانسه خودشان را به جنوب انگلستان رسانده‌اند.
بر اساس برخی از برآوردها، دست‌کم۴۰ هزار ایرانی، تنها ظرف چند ماه و پس از آن که اعلام شد صربستان برای ورود ایرانی‌ها ویزا نمی‌خواهد به این کشور سفر کردند. شمار قابل ملاحظه‌ایی از این ایرانی‌ها به کشور برنگشته‌اند. آن‌ها کوشش کرده‌اند خود را به کشورهای اروپای غربی، اسکاندیناوی یا بریتانیا برسانند و در این کشورها تقاضای پناهندگی بدهند.
بنا بر آمار وزارت کشور انگلیس ، از سال ۲۰۱۶ تا امروز بیش از ۶۶ هزار ایرانی به‌عنوان پناهجوی سیاسی وارد بریتانیا شده‌اند.
ساجد جاوید، فرمانداری آب‌های سرزمینی فرانسه در مانش نیز به «ایران‌اینترنشال» گفته است که در سال ۲۰۱۷ تنها ۱۳ مورد اقدام برای عبور از کانال مانش ثبت شده است؛ در حالی که این آمار در سال ۲۰۱۸ به ۵۰۰ مورد افزایش یافته است.
