۱) کند کردن: کند کردن به معنی فشار بر حریف برای کاستن از پیشروی است. اگر حرکت ملی آذربایجان را در این چارچوب قرار دهیم، سازمانهای امنیتی جمهوری اسلامی بخش زیادی از این مرحله را طی کرده و توانسته اند با پرونده سازی، دستگیری و اعمال فشار به قصد فرار فعالان و افراد موثر و میدانی از کشور و دور شدن از صحنه، جلوی سرعت و گستره خواسته های ملی منجر به عملیات میدانی در آذربایجان را بگیرند.
۲) کانالیزه کردن: دستگاههای امنیتی بخوبی به حجم اعتراض و پتانسیل میدانی آن در ایجاد صدمه و زیان به حاکمیت واقف هستند. آنها در سالهای گذشته شاهد اعتراضات ضربتی خسارت بار بوده اند و مهمتر از آن، نگران پیشگامی و الهام بخشی آذربایجان در همه گیری اعتراضات سراسری هستند و بخوبی می دانند که بخش بزرگی از مردم ایران منتظر بپاخواستن آذربایجان هستند و حتی اپوزیسیون نیز بر این باور است که تا آذربایجان بپا نخیزد، اعتراض در دیگر نقاط کشور عقیم خواهد بود. لذا آنها در تلاش هستند تا ضمن آنکه جلوی تحرکات خسارت بار را بگیرند، بلکه بتوانند با کانالیزه نمودن و تحت کنترل قرار دادن اعتراضات، باعث تخلیه هیجانات، و احساس کاذب موفقیت و پیروزی در معترضین باشند.
سازمانهای امنیتی جمهوری اسلامی می دانند که پتانسیل اعتراض در آذربایجان، نه همگام با خواسته ها و تحرکات سراسری، بلکه با جرقه منطقه ای و موضوعات ناسیونالیسم آذربایجانی شکل خواهد گرفت و آتش زنه آن نیز، نه طرفداران اپوزسیون و مرکز گرایان، بلکه فعالان حرکت ملی آذربایجان خواهند بود.
از این رو، دستگاههای امنیتی به ضرورت کانالیزه کردن بخش میدانی حرکت ملی پرداخته و بصورت غیرقابل باوری، صحنه استادیوم و تیم تراکتورسازی را که در دامن سپاه و توسط سرداران امنیتی ضد آذربایجانی نظیر سردار غفور کارگری فرمانده حوزه آذربایجان و قفقاز سپاه قدس و سردار آجرلو و حاج حسنلو و فرماندهان ارشد و امنیتی سپاه پرورده شده را بستری برای مهار حرکت ملی آذربایجان و کانالیزه کردن آن قرار داده اند.
واقعیت تلخ و شاید غیرقابل باور این است که تیم تراکتورسازی نه تنها برای حرکت ملی آذربایجان فرصت نیست، بلکه یک بستر بشدت آسیب زاست که در دراز مدت تبدیل به خسارت بارترین مسئله برای حرکت ملی خواهد شد.
سیاست کانالیزه کردن حرکت ملی، حول تیم فوتبال تراکتورسازی چنان برای دستگاه امنیتی موفقیت آمیز است که دیگر نیازی به مدیریت و هدایت آن نیز نمی بینند زیرا حرکت ملی آذربایجان محسور از طلسم آن، خودبخود در کانال امنیتی طی طریق می کند و از همین روست که بر خلاف نشان دادن مشت آهنین و برخورد سخت و خشونت بار در کوچکترین تجمع میدانی و عمومی، واکنشی در برابر شعارها و اعتراضات احساسی در مکانهای ایزوله ، بخصوص استادیومهای ورزشی نشان نمی دهند و جالب است که بخشی از فعالان معتبر حرکت ملی را نیز قبولانده شده اند که شعار در یک محیط ایزوله پیروزی است و به همین بسنده کنید و از فراخوان به محیط عمومی که امکان پیوستن مردم و جرقه انقلاب و اعتراضات سراسری وجود دارد، خود داری نمایید.
۳) توقف: مرحله سوم ، مرحله توقف خواهد بود. وقتی دستگاه امنیتی مطمن شد که معترضین تنها در حد همین هایی هستند که در محیط های ایزوله تخلیه هیجانی می شوند و رهبران آنها نیز همین امر را نشان پیروزی میدانند و با تخریب بخش عملگرا و غیر همفکر در حرکت ملی، پتانسیل اقدامات عملی و میدانی به تحلیل رفته است، اقدام به تضعیف و توقف همان سطح اعتراض در محیط ایزوله نیز خواهند نمود و از تیم تراکتورسازی تنها بعنوان یک سوپاپ اطمینان برای تخلیه هیجانات و نشانگاهی برای شناسایی و به دام انداختن و حذف افراد دارای پتانسیل میدانی استفاده خواهند کرد. چیزی که تحقق توقف حرکتهای میدانی در آذربایجان و به عبارت دقیق‌تر مهار جنبش آذربایجان خواهد بود…
