قره‌اوغلانی که به ۱۳ سال حبس محکوم شده، پس از گذراندن یک‌سوم از مدت محکومیت خود، در بهمن ۱۴۰۳ با استناد به قانون، خواستار آزادی مشروط شده بود. اعتصاب غذای پیشین او با وعده مسئولان زندان برای بررسی و اجرای این درخواست، پایان یافته بود؛ اما پیگیری‌های وی با بی‌نتیجه ماندن وعده‌ها و بی‌اعتنایی مقامات مواجه شد.
او اکنون، در پی ناامیدی از تحقق وعده‌های مسئولان، بیش از سه هفته است که در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد و به دلیل شرایط جسمی ناشی از بیماری صرع، جانش در خطر است.
حامد قره‌اوغلانی، متولد ۱۳۷۰ و دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، در تیرماه ۱۳۹۹ توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شد. در پرونده نخست، به اتهام «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» به اعدام محکوم شد. این حکم بعدها لغو شد و در بخش دوم پرونده، وی از بابت اتهاماتی همچون «شرکت در دوره‌های نظامی»، «حمله به پایگاه‌های بسیج»، «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» به ۱۳ سال حبس محکوم گردید؛ اتهاماتی که او همواره رد کرده و آن‌ها را بی‌پایه و ساختگی خوانده است.
بر اساس ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران به آن متعهد است، با همه زندانیان باید با کرامت ذاتی انسانی و بدون اعمال شکنجه روانی برخورد شود. همچنین، استمرار اعتصاب غذا در پی خلف وعده مقامات زندان، مصداق بی‌توجهی به اصل کرامت انسانی و حق حیات است.
