در مورد خاستگاه این سلسله در تاریخ کمبریج آمده است: خاندان ساج از مردم اشروسنه آسیاى میانه بودند و احتمالاً خاستگاه سغدى داشتند.
و “باسورث در این زمینه می‌نویسید:
سلسله ساجیان از حکام خلفا در شمال غربی ایران بودند، خانواده‌ی سرداری سغدی نسب در خدمت عباسیان که به تدریج از لحاظ فرهنگی عرب مآب شده بودند.
نویسنده دیگر در مورد خاستگاه ساجیان مىنویسد: »این شخص [ابوالساج] ایرانى و از مردم اشروسنه ماوراءالنهر بود و به همین مناسبت عده‌اى به اشتباه او را ترک دانستهاند.
البته چون این سلسله از آسیاى مرکزى بر خاسته است و بنابه نوشته خانم بهرامى، عده‌اى نیز آنها را ترک دانستهاند، در صورت اثبات آن مىتوان گفت که ساجیان قدیمىترین سلسله ترک هستند که بعد از اسلام در آذربایجان به حکمروائى پرداخته‌اند .
لازم به ذکر است که ج.ک. مایلز (G.C. miles) در معرفى سکه‌اى که توسط یوسفبن دیودادساجى ضرب شده او را با نام یوسف بن دیودادساجى ترک معرفى مىکند
و مؤلفان کتاب “تاریخ دولت های اسلامی‌و خاندان های حکومتگر “نیز “ابوالساج دیوداد مؤسس دولت بنی ساج را یک فرمانده نظامی‌ترک ” معرفی کرده اند.
و مؤلف “تاریخ عمومی‌منطقه شروان در این زمینه نوشته است:
ابوالساج دیوداد اشروسنی و پسرانش محمد و یوسف از ترکان درآمده به خدمت خلافت عباسی بودند
از میان محققان ایرانی دکتر عزیزالله بیات نیز از جمله کسانی است که از نظریه ترک بودن بنی ساج حمایت کرده است، وی می‌نویسد:
در دوران خلفای بنی_عباس امرای ترک نژاد که به فرمان آنها به حکومت آذربایجان منصوب می‌شدند، بیش از پیش ترکان را به مهاجرت به این منطقه تشویق می‌کردند.
پژوهشگر ارجمند روانشاد “عادل ارشادی فرد” در مورد واژه ساج می‌نویسد:”کلمه ساچ به دریافت ما اصلی ترکی دارد….”.این خاندان به نام بنیانگذار این سلسله یعنى “ابوالساج دیوداد بن دیودست” به ساجیان معروف گشته‌اند.
