مینا صفوی مادر این نوزاد به کمپین #بالامین_آدی صفحه دان گفت: «دخترمان در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دنیا آمد و ما نامش را «هایال» گذاشتیم که فرم ترکی خیال و رویاست. مسئولان ثبت احوال تبریز گفتند چون این نام ترکی است و در «سامانه انتخاب نام» سازمان ثبت احوال موجود نیست، برای آن شناسنامه صادر نمی‌کنیم.
گفتیم اما این نام جزو اسامی ممنوعه نیست؛ معنی بدی هم ندارد و این حق طبیعی ماست که نام فرزندمان را خودمان انتخاب کنیم. اما قبول نکردند و مجبور شدیم از دست اداره ثبت احوال شکایت کنیم. متاسفانه قاضی دادگاه هم بر علیه ما رای داد و گفت «اسم‌های ترکیه‌ای خط قرمز ما هستند.» ما هم به رای دادگاه اعتراض کرده‌ایم و منتظر برگزاری دادگاه تجدیدنظر هستیم.
به عنوان یک مادر، من این نام را با عشق و امید برای کودکم انتخاب کرده‌ام و نه ماه در شکمم او را هایال صدا زدم؛ الان هم که به دنیا آمده برایم هایال هست. همه دوستان و آشنایان هم حتی قبل از به دنیا آمدنش او را به اسم هایال می‌شناسند. هیچ‌طوری نمی‌توانم قبول کنم که کودکم اسم دیگری داشته باشد. معنی اسم دخترم هم خیال و رویاست و هیچ ممنوعیتی برای ثبت اسمش نمی‌بینم.
اینکه برای ثبت اسم دخترم مجبور شده‌ایم چند بار به دادگاه برویم، برای من بار روانی منفی زیادی داشته و مرا دچار افسردگی کرده است. بدون شناسنامه بودن فرزندم، در مراکز بهداشتی و درمانی برای ما خیلی دردسرساز شده و از همه جهت تحت فشار هستیم. امیدوارم کمپین بالامین‌آدی موفق شود و مادرانی مثل من متحمل این‌همه آزار و اذیت از طرف نهادهای دولتی برای چیزی که حق ابتدایی‌مان است، نشوند.»
محمد شکری آستامال، دانش‌آموخته حقوق تاکید می‌کند استفاده از اسامی ترکی در کشورهای هم‌زبان و هم‌فرهنگ نمی‌تواند نشانی بر ترویج فرهنگ بیگانه باشد. چرا که صدها اسم مشترک بین اقوام ترک وجود دارد.
