
فیروز قاسمزاده با بیان اینکه مجموع بارندگیها از ابتدای مهر تاکنون تنها ۱۴۲.۵ میلیمتر بوده، از کاهش شدید ذخایر در اغلب استانها از جمله تهران، البرز، خوزستان، خراسان رضوی و هرمزگان خبر داد. به گفته وی، ورودی آب به سدها تا ۱۰ خرداد به ۲۰.۶۷ میلیارد مترمکعب رسیده که نسبت به سال قبل ۴۱ درصد کمتر است.
قاسمزاده تأکید کرد: به جز معدودی از سدهای کوچک، باقی سدها در شرایط نامناسبی قرار دارند و میزان پُرشدگی اکثر آنها زیر ۲۰ درصد است. وی خواستار توقف کشتهای پرآببر، مدیریت فضای سبز شهری و کاهش مصارف غیرضروری شد.
این مقام مسئول با اشاره به احتمال بروز بحران شدید در تابستان، از مردم خواست تا با تغییر الگوی مصرف و صرفهجویی در آب، برای عبور از این شرایط دشوار با مسئولان همراهی کنند. این تقاضا در حالی است که بحران آب در ایران ناشی از سوء مدیریت منابع آبی است.
یکی از ریشههای اصلی بحران آب در ایران، سیاستهای نادرست در مدیریت منابع آبی است که بهویژه در دو حوزهی انتقال آب به مناطق مرکزی کویری و کشت محصولات پرآببر نمود یافته است. طرحهای انتقال آب از خلیج بصره، دریای عمان و حوضههای آبریز غربی به استانهای خشک مانند یزد، کرمان و اصفهان، با هدف تأمین آب شرب و صنعتی اجرا شدهاند، اما بسیاری از کارشناسان محیطزیست این پروژهها را غیراصولی، پرهزینه و خطرناک برای اکوسیستمهای مبدأ میدانند. همزمان، اصرار بر کشت محصولاتی چون برنج، هندوانه و نیشکر فشار مضاعفی بر منابع آب زیرزمینی وارد کرده است. این دو رویکرد ناهماهنگ، در کنار نبود برنامهریزی جامع برای مصرف پایدار، وضعیت منابع آبی ایران را به مرحله هشدار و برخی سدها را در آستانه بحران قرار داده است.