بهنام زارعی روز ۱۸ تیرماه ۱۴۰۱ همزمان با اعتصاب اخیر کارگران معدن مس سونگون ورزقان توسط عوامل وزارت اطلاعات ایران در روستای «کوهنه لی» ورزقان بازداشت شده است. وی در طی این مدت تنها یک تماس ده ثانیه ای با خانواده اش داشته که اطلاع داده در «بازداشت اداره اطلاعات هستم» که بلافاصله تماس قطع شده است.
خانواده وی با مراجعه به «قاضی لطفی وند» در دادسرای ورزقان که صادر کننده دستور بازداشت آقای زارعی می باشد خواستار اطلاع از وضعیت و محل نگه داری ایشان شده اند که قاضی بدون توجه به درخواست و وضعیت روحی والدین بهنام، دستور بیرون راندن آنها را از دادگاه داده و از آن تاریخ به بعد از ورود خانواده وی به ساختمان دادگاه جلوگیری می شود.
طبق اطلاعات بدست آمده، اتهام وی «تبلیغ علیه نظام و ایجاد کانال غیرقانون ورزقان سسی(varzeqansesi)» اعلام شده که با مراجعه به این پیج اینستاگرامی به راحتی قابل تشخیص است که در این صفحه تنها مشکلات منطقه ای، راه های مراقبت از آثار باستانی منطقه، شناسایی فرهنگ و رسوم و حفاظت از محیط زیست منطقه قاراداغ بازتاب داده شده است.
بر اساس گزارش ها، مدیریت معدن مس سونگون و «الهویردی دهقانی» نماینده حکومتی ورزقان در این دستگیری نقش عمده را داشته اند.
لازم به ذکر است حدود دو هفته پیش کارگران معدن سونگون ورزقان برای چندمین بار طی ماههای گذشته، دست به اعتصاب زده بودند. این کارگران آزربایجانی چندین ماه است به «پایین بودن حقوق شان، وضعیت نامناسب کاری و تبعیضات صورت گرفته بر علیه آنان در مقایسه با کارگران معدن مس کرمان» اعتراض دارند و خواستار اجرای کامل و صحیح طبقه‌بندی مشاغل و همسان‌سازی حقوقشان با کارگران رسمی و کارگران معادن سایر استانها هستند و بارها شعارهای «بیر یئمه ریک، ایشمه ریک، عدالتی ایسته ریک» «نه شرقی، نه غربی، کرمان سونگون نه فرقی؟» سر داده اند.
به جای حل مشکلات این کارگران معدن مس سونگون، روز پنجشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۱، در سومین روز اعتصاب کارگران، ماموران سرکوبگر ایران به این کارگران معترض آزربایجانی هجوم برده و شماری از نمایندگان کارگران را بازداشت کردند.
معدن مس سونگون ورزقان آزربایجان «بزرگترین معدن مس خاورمیانه» است و ۶۰ درصد مس تولیدی ایران از ذخایر این معدن عظیم آزربایجان تامین می شود. اما در نتیجه سیاست های تبعیض آمیز حکومت ایران، مردم آزربایجان جنوبی سودی از این معدن نمی برند و با انتقال خام مواد معدنی آن به کرمان، سود این معدن عظیم به جیب مردم فارس این مناطق سرازیر می شود. مردم تورک منطقه نیز با فقر، بیکاری و مهاجرت دست به گریبانند.
در خردادماه ۱۴۰۰ پورمحمدی استاندار وقت آزربایجان‌شرقی در اعتراف به تاراج معدن مس سونگون آزربایجان توسط حکومت فارس‌گرای ایران گفته بود: «هر روز به میزان ۵۰ میلیارد تومان کنسانتره مس از مس‌سونگون ورزقان به کرمان می‌رود اگر همین پول در خود استان بماند اینجا بهشت می‌شود.»
