خبرگزاری اسوشیتدپرس با انتشار گزارشی که براساس مصاحبه با ۳۰ زن بازداشت شده در اردوگاه ها، اعضای خانواده‌ها، اسناد دولتی از اردوگاههای کار اجباری و مربیان سابق این اردوگاه‌ها به‌عمل اورده، می‌گوید این برنامه اکنون گسترده‌تر و سیستماتیک‌تر شده است.
کارشناسان با ارزیابی این تحقیق، اعمال این قوانین را که از چهار سال گذشته در منطقه سین کیانگ (ترکستان شرقی) چین ادامه دارد “نسل کشی جمعیتی” می نامند.
این در حالیست که حکومت پکن در برخی مناطق چین افزایش جمعیت «نژاد هان» را تشویق می‌کند.
دولت پکن مرتباً زنان متعلق به ترکان اویغور و سایر اقلیت‌ها را تحت مقررات كنترل بارداری قرار داده و صدها هزار زن را به اعمال پیشگیری از بارداری، به استفاده از دستگاه‌های داخل رحمی یا سقط جنین مجبور می كند.
اقدامات كنترل جمعیتی همچنین به عنوان تهدیدی برای برخی موارد مانند بازداشت‌های گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. داشتن فرزندان بیش از حد (دو و سه فرزند) نیز یکی از اصلی ترین دلایلی است که افراد به بازداشتگاه‌ها (اردوگاه های کار اجباری) اعزام می شوند.
بر اساس گزارش اسوشیتدپرس، پلیس، والدین صاحب سه فرزند یا بیشتر را از خانواده‌های خود جدا می‌کند، مگر اینکه بتوانند جریمه‌های کلانی را بپردازند.
خانواده‌های اویغور حتی اگر در مناطق روستایی ۳ فرزند داشته باشند، مجازات می شوید. به عنوان روشی برای ارعاب، این نیز بخشی از سیاستی است که پلیس برای اقلیت ها برای حمله به خانه ها و جستجوی کودکان اضافی که در به اصطلاح “خانه” مخفی شده اند، اعمال می شود.
به‌خاطر داشتن بیش از دو فرزند جریمه شد
گلنار اومیرزاخ، یک ترک قزاق متولد چین است که پس از به دنیا آوردن فرزند سوم خود، دولت وی را مجبور به قرارا دادن «آی‌یو‌دی» (وسیله‌ای از جنس پلاستیک یا فلز که برای پیشگیری از آبستنی در زهدان جایگذاری می‌شود) در رحم خود می‌کند.
دو سال بعد در سال ۲۰۱۸، دولت وی را به پرداخت ۲ هزار و ۶۸۵ دلار جریمه به خاطر داشتن بیش از دو فرزند محکوم کرد و به او هشدار دادند که اگر این جریمه را نپردازد، به بازداشتگاه‌های اجباری فرستاده خواهد شد.
مقامات همچنین خانم اومیرزاخ را تهدید کرده اند که در صورت عدم پرداخت این جریمه، به همراه همسرش به اردوگاه های کار اجباری که یک میلیون اقلیت قومی دیگر در آنجا زندانیست، اعزام می شوند.
گلنار اومیزاخ گفته که “جلوگیری از بچه دار شدن افراد اشتباه است. آنها می خواهند ما را نابود کنند.”
میزان زاد و ولد در اکثر مناطق اویغور‌نشین خُتن و کاشغر از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ بیش از ۶۰ درصد کاهش یافته که این امر ترکستان شرقی (سین‌کیانگ) را از یکی از مناطق با رشد سریع جمعیت در چین به یکی از مناطق دارای کمترین رشد جمعیت تبدیل کرده است.
نرخ زاد و ولد در ترکستان شرقی به طور کلی رو به کاهش است. فقط در سال گذشته افت ۲۴ درصدی وجود داشته است. با این حال، این نرخ در چین فقط ۴.۲ درصد است.
آدریان زِن، دانشمند و محقق آلمانی ترکستان شرقی، همچنین می گوید که دولت پکن صدها میلیون دلار برای کنترل اویغورها صرف کرده است. وی می گوید: “این نوع افول بی سابقه است.”
اگر سقط جنین‌هایی را که ثبت نشده است حساب نکنیم، به بیش از ۲۰۰ هزار زن در سال ۲۰۱۴ در ترکستان شرقی «آی‌یو‌دی» قرار داده شده است. در سال ۲۰۱۸ با افزایش بیش از ۶۰ درصد این رقم به حدود ۳۳۰ هزار زن افزایش یافت.
مؤثرترین افراد در زمینه کنترل زاد و ولد پلیس است.
در بسیاری از مناطق، پلیس مسلح به خانه های زوج‌های تازه، زنان باردار و یا آنانی که تخمین زده می شود که فرزندان زیادی دارند، حمله می کند آنها را مجبور به انجام آزمایش بارداری می کنند.
“هرکسی را که باید آزمایش شود، آزمایشش کنید”؛ این همان دستوری است که دولت در سال ۲۰۱۸ به یک شهرستان ارسال کرده است.
اگر پلیس بیشتر از تعداد فرزندان ثبت شده در خانه را پیدا کند، می تواند والدین را نیز تحت بازداشت قرار دهد.
خانم «دینا نوردبیای» یک ترک قزاق هنگامی که در یک اردوگاه که زنان متاهل و مجرد از هم جدا شده بود، در بازداشت بود نگهبانان به وی گفته‌اند که “شما اقلیت های اتنیکی بی‌شرم، وحشی و غیرمتمدن هستید.”
