امسال در نیمه دوم سال تحصیلی ۱۴۰۲ دانشگاه تبریز بدون هیچ دلیل منطقی و قانع کننده ای شروع به کنار گذاشتن تمامی اساتید متخصص این رشته کرده است. و به جای آنها ۳ نفر از اساتید زبان و ادبیات فارسی را وارد این رشته کرده که عملا هیچ تخصص و مدرکی در زبان و ادبیات تورکی ندارند.
جمعی از دانشجویان رشته زبان و ادبیات تورکی با انتشار بیانیه ای اعلام داشته اند اگر رفتارهای تبعیض آمیز مسئولان دانشگاه نسبت به دانشجویان و رشته زبان و ادبیات تورکی برداشته نشود در کلاس هیچ یک از اساتید زبان و ادبیات فارسی حضور پیدا نخواهند کرد.
در بخشی از بیانیه منتشر شده چنین آمده است:
«این دانشگاه از بدو شروع به کار این رشته نسبت به دانشجویان و اساتید این رشته نگاهی متمایز با سایر رشته ها داشته و دارد از تبعیض های مختلف گرفته تا انواع مارک زنی های سیاسی و… دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز کلاسهای این رشته را در ساختمان شماره ۶ که متعلق به دانشکده عمران می باشد برگزار می کند در حالی که برای سایر رشته های این دانشکده وضعیت چنین نمی باشد دانشجویان و اساتید از کمترین امکانات یک رشته و کلاس اعم از پروژکتور، سیستم گرمایشی مناسب و… محروم می باشند. هیچ یک از اساتید رشته به عنوان هیئت علمی جذب نشده و حق‌التدریس می باشند، اسم رشته در هیچ یک از آزمونهای استخدامی درج نمی باشد بیشتر این تمایزها هم از دانشکده ادبیات که توسط رشته زبان و ادبیات فارسی اداره می شود نشاَت میگیرد. این ناعدالتی ها و تبعیض ها دیگر برای دانشجویان قابل تحمل نمی باشد و اعلام می دارند که باید هر چه سریع تر این نگاه تبعیض گرایانه و سیاسی به رشته زبان و ادبیات تورکی برداشته شود.»
رشته زبان و ادبیات تورکی ابتدا با مدیریت اساتید ادبیات فارسی که تخصصی در زبان و ادبیات تورکی نداشتند اداره می شد.
در سال ۱۳۹۷ دانشجویان رشته زبان و ادبیات تورکی اعتراض کرده و خواستار آن شده بودند که این رشته مانند دیگر رشته های دانشگاهی به صورت آکادمیک با اساتید متخصص اداره شود. دانشجویان رشته مذکور اساتیدی با مدرک دکتری را از سرتاسر ایران پیدا کرده و به دانشگاه معرفی کرده بودند.
کینه توزی و واهمه دانشگاه تبریز که نشات گرفته از تفکرات نژاد پرستی و آنتی تورکی سیستم حاکم در ایران است با زبان و ادبیات تورکی سابقه ای طولانی دارد و در آغاز سال تحصیلی نیز چنین رفتارهای عامدانه‌ای در برخورد با زبان و ادبیات تورکی صورت گرفته بود.
فعالین ملی آذربایجانی با یادآوری بودجه ی ۶۵ میلیاردی برای فرهنگستان زبان فارسی به ریاست آقای حداد عادل و تاسیس ادبیات فارسی در دور‌افتاده ترین دانشگاه های کشور، وجود بیست مدرسه ی ارمنی زبان برای ۸۰ هزار ارمنی در تهران و ۴ مجتمع آموزشی یهودی برای ۳۰ هزار یهودی نشان دهنده آن است که حاکمیت موجود ملت تورک آذربایجان و جمعیت میلیونی تورکان را به عنوان شهروندان درجه دوم لحاظ کرده و هیچ گونه حقی از جمله حق آموزش به زبان مادری را برای آنها قائل نیست.
