گفته می‌شود زندانیان برای تأمین آب آشامیدنی ناچارند با هزینه شخصی از فروشگاه زندان بطری‌های آب خریداری کنند.» این در حالی‌ست که بسیاری از زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی یا افراد فاقد پشتوانه مالی، امکان تأمین این هزینه‌ها را ندارند.
در شرایطی بی‌سابقه، گزارش‌هایی نیز منتشر شده که نشان می‌دهد حتی برخی از کارکنان زندان و مأموران نیز در دسترسی به آب سالم دچار محدودیت شده‌اند؛ امری که بیانگر بحران ساختاری در زیرساخت‌های بهداشتی زندان ارومیه است.
گفتنی است، براساس اصول مندرج در قوانین داخلی ایران، از جمله آیین‌نامه سازمان زندان‌ها، و همچنین حداقل قواعد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (قواعد نلسون ماندلا)٫هر زندانی صرف‌نظر از جرم یا محکومیت، باید به آب آشامیدنی سالم، غذا و خدمات بهداشتی دسترسی داشته باشد.
ادامه این وضعیت ناقض تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که در ماده ۱۰ آن بر رفتار انسانی و محترمانه با زندانیان تأکید شده است.
