این اقدام در ادامه درگیری‌های مداوم میان ساکنان بومی و عوامل معدن صورت گرفته است. معدن اندیرگان در سال‌های اخیر به‌دلیل تخریب محیط زیست، تصرف اراضی، و تهدید معیشت روستاییان با انتقادهای گسترده مواجه بوده است.
بر اساس لایحه بودجه سال ۱۴۰۴، جنگل‌های قاراداغ تنها سهمی معادل ۲۰ میلیارد تومان برای صیانت و حفاظت دریافت کرده‌اند؛ این در حالی است که برای جنگل‌های زاگرس و شمال کشور به ترتیب ۱۴۰۰ و ۹۰۰ میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شده است. این اختلاف فاحش در تخصیص منابع، انتقاد فعالان محیط زیست و کنشگران اجتماعی آزربایجانی را در پی داشته است.
جنگل‌های قاراداغ، یکی از ذخایر جنگلی آزربایجان، سال‌هاست که به دلیل فعالیت‌های مخرب معادن مس و طلا، با تهدید جدی زیست‌محیطی روبه‌رو هستند. جمهوری اسلامی نه‌تنها برای نجات این اکوسیستم بی‌نظیر تلاشی نمی‌کند، بلکه با سیاست‌های توسعه‌طلبانه صنعتی و معادن، به تخریب آن دامن می‌زند.
همچنین مافیای چوب در بهره‌برداری غیرقانونی از این منابع جنگلی، با چشم‌پوشی نهادهای مسئول و حتی همراهی برخی نمایندگان منطقه در مجلس، در حال تاراج ثروت‌های طبیعی آزربایجان است.
بسیاری از ناظران هشدار می‌دهند که اگر این روند ادامه یابد، سرنوشت جنگل‌های قاراداغ چیزی جز تکرار فاجعه زیست‌محیطی دریاچه اورمیه نخواهد بود.
