مقالات

سالروز نجات یا سرکوب آزربایجان

حکومت پهلوی این غرور و استقلال اقتصادی، سیاسی و مالی آزربایجان به رهبری سید جعفر پیشه وری را بر نتابید و به تبریز و اورمیه با ارتش شاهنشاهی حمله کرد تا این حکومت خودمختار را ساقط کند و حتی آزادیخواهان را اعدام کرد.

۲۱ آذر ماه ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۵ سالروزی بود که آزربایجان اگر چه کم بود، ولی یک سال با عزت و شرافت زیست و برده و نوکر دربار پارسیان نشد.

اما حکومت پهلوی این غرور و استقلال اقتصادی، سیاسی و مالی آزربایجان به رهبری سید جعفر پیشه وری را بر نتابید و به تبریز و اورمیه با ارتش شاهنشاهی حمله کرد تا این حکومت خودمختار را ساقط کند و حتی آزادیخواهان را اعدام کرد.

البته حکومت های خودمختار در مهاباد و‌الاحواز و بلوچستان نیز سرنگون شدند.

اگر به دستان حکومت پهلوی این اتفاقات نیافتاده بود، امروز نفت و گاز عرب ها، طلای بلوچ ها، آب لر ها، معادن طلا، مس، آلومنیوم، روی، سرب، آهن تورک ها، و برخی معادن کوردها توسط حکومت مرکزی تالان و تاراج نمی شد تا برای آبادانی و اشتغال زایی و ایجاد امکانات و زیر ساخت ها و کارخانه های مادر در مناطق فارس نشین خرج گردد.
ما به زبان تورکی مدرسه داشتیم، نه اینکه امروز این حکومت اسلامی در راستای تداوم سیاست های ساخت ملت واحد « فارس» حق تدریس به زبان مادری مان را نمی دهد و حتی حق انتخاب نام تورکی، عربی، لری، بلوچی، کردی برای فرزندان تازه متولد
شده خود نداریم.

شما اگر نگاه کنید عمامه ای های تهران نشین یا کراواتی های لندن نشین یا واشنگتن نشین در یک ریل حرکت می کنند و فرقی با یکدیگر ندارند و تنها وجه تمایز شان لباس هایشان است و می کوشند تا هویت، تاریخ، زبان، لباس، موسیقی تورک ها و سایر غیر فارس ها را از بین برده و نابود کنند.
آنها شبانه روز فعال هستند سیاست و پروژه صد ساله ملت واحد « فارس» که ابداع کننده آن رضاخان بود را به اتمام رسانده باشند.
چه لندن نشین مخالف حکومت، چه تهران نشین های موافق، همگی برای اقوام جوک می سازند، تحقیر می کنند، حق برابری و داشتن برادری و دفاع از زبان مادری را محکوم می کنند و حتی برای سرکوب انگ تجزیه طلبی می زنند و در کنار دادگاه های حکومت می ایستند و تشویق هم می کنن‌.
در رسانه های داخلی و خارجی شان هیچگاه از درد و مظلومیت آزربایجان نمی گویند، نمی نویسند معادن خدادادی نهفته در دل طبیعت مان تالان می شود، نرخ بیکاری در منطقه ما بالا است، آمار اعتیاد بیشماراست، با سوادهایمان در جنوب به گچ کاری مشغول هستند و حتی نمی گویند یک فارس برای کارگری به طرف ما عازم نمی شود ولی تورک ها به عنوان رفته گر، زباله جمع کن، کارگر صادر می شوند…

اکنون این ها را نوشتم، خواهند گفت بذر تفرقه می کارد!!
من به عنوان یک فعال سیاسی تورک،سئوال می کنم شما که صد سال است ما را از لحاظ حتی امکانات اولیه تحریم کرده و مستعمره تان هستیم چه تضمینی می دهید فردای آزادی، برابری با هم داشته باشیم و عدالتی برقرار گردد؟؟؟
تا به حال شده است، لیدرهای شما از تبعیض و از ظلم و نابرابری و ظلم به تورک ها را با ملت خود خود مقایسه کنند؟؟؟!!!
قطعا جواب خیر است.
ملت عزیز آزربایجان لطفا برای آینده خود تلاش کنید، ما باید سرنوشت خویش را خودمان به صورت مطلوب با آینده نگری رقم بزنیم، نه اینکه برای سومین بار یک غیر تورک دوباره آقای بالا سرمان باشد.

مهدی کوخیان ۲۱ آذر ماه ۱۴۰۰

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا