مدرسه دارالفنون تبریز، یکی از نخستین و مهمترین مراکز آموزشی در ایران، روزگاری نقش برجستهای در تربیت نخبگان علمی و فرهنگی کشور ایفا میکرد. این مدرسه که در دوران قاجار و به دستور مظفرالدین میرزا، ولیعهد آن دوران، تأسیس شد، محلی برای پرورش جوانان و انتقال دانش به نسلهای بعدی بود.
اما امروز، در حالی که ساختمانهای تاریخی بسیاری در جهان به موزهها و مراکز فرهنگی تبدیل شدهاند، دارالفنون تبریز در قلب این شهر به انبار کفش مبدل گشته است. این تغییر کاربری نگرانکننده نهتنها نشان از بیتوجهی به میراث فرهنگی شهر دارد، بلکه نشانهای از فراموشی تاریخی است که زمانی با این مدرسه گره خورده بود.