بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی خانواده این زندانی، عظیمی قدیم از تاریخ ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ در اعتراض به احکام ناعادلانه و اتهامات ساختگی علیه خود و سایر فعالان آذربایجانی، دست به اعتصاب غذا زده است. در این مدت، وی یک‌بار به دلیل وخامت جسمانی بی‌هوش شده و توسط هم‌بندی‌هایش به بهداری زندان منتقل شده است.
با وجود وخامت حال این زندانی سیاسی، مقامات زندان نه‌تنها از رسیدگی پزشکی مناسب خودداری کرده‌اند، بلکه او را از تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم کرده و تهدید به انتقال به سلول انفرادی کرده‌اند. این اقدامات ناقض حداقل استانداردهای بین‌المللی رفتار با زندانیان، از جمله اصول مندرج در مجموعه قواعد نلسون ماندلا است.
عبدالعزیز عظیمی قدیم، روحانی خلع‌لباس‌شده، در بهمن ۱۴۰۲ بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه بازداشت و در مهرماه ۱۴۰۳ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، به ۶ سال حبس محکوم شد. وی پیش‌تر در یک فایل صوتی از داخل زندان، خواستار دیدار با محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه ایران، برای پاسخگویی در خصوص این احکام غیرقانونی شده بود.
این زندانی سیاسی، با انتقاد از عملکرد قاضی صلواتی و انتقال فعالان آذربایجانی به تهران برای محاکمه، نسبت به نقض رویه‌های قضایی اعتراض کرده بود.
محرومیت عبدالعزیز عظیمی قدیم از ملاقات با خانواده‌اش، که به دلیل فاصله ۶۰۰ کیلومتری و ممانعت مقامات زندان امکان‌پذیر نبوده، نگرانی‌های جدی در مورد وضعیت سلامتی وی ایجاد کرده است.
