عرب در ايران دو بار اعدام مى شود: يك بار در زندان كوچك و بار ديگر در زندان بزرگ. در واپسين حالت اعدام عرب ها در ايران، روز سه شنبه هفتم آذر ١٤٠٢ يك شهروند اهوازى به نام هانى العاصى البوشهبازى را در اهواز به اتهام هاى سياسى و امنيتى اعدام كردند، بدون رعايت يك دادرسى عادلانه. يك هفته بعد در روز سه شنبه چهاردهم آذر ١٤٠٢ و در حالى كه احساس خشم عرب ها از اين اقدام ظالمانه شعله ور بود، ده ها هزار شهروند تهرانى در ورزشگاه آزادى تهران شعارهاى اهانت آميز جنسى ونژاد پرستانه عليه مردم عرب سر دادند. اين شعارها بيانگر درون تيره مردمى است كه از اخلاق و احترام به حقوق مردمان و هموطنان خود تهى اند. اين نه تنها توهين و نژادپرستى عليه يك تيم ورزشى كشور همسايه است كه با تيم ايرانى بازى مى كند، بلكه توهين و نژاد پرستى عليه هر شهروند عربى است كه در ايران اين شعار شنيع را مى شنود. اين شعار ، بازتاب طبيعى ادبيات و سياست عرب ستيزى است كه يكصد و پنجاه سال است ذهن و زبان نه تنها عوام الناس – از جنس تماشاگران يادشده – بلكه پندار و كردار و گفتار اكثر نخبگان، قلم به دستان و سياست پيشه گان ايرانى را به خود مشغول كرده و عصاى دست حكومت هاى ستم پيشه اى چون ج ا ا نيز بوده است، بى آن كه با نقدى در خور رو به رو شود. اين – البته – نخستين بار نيست كه به ملت عرب در ايران و در كشورهاى همجوار توهين مى شود بلكه سابقه چندين ساله دارد كه پيشتر، همين ورزشگاه آزادى و ورزشگاه هاى اصفهان و كرمان، در بازى با تيم هاى فوتبال قطر و امارات وديگر كشورهاى عربى گواه آن بود . كانون مبارزه با نژاد پرستى در ايران اين توهينهاى ركيك و ناشى از نژادپرستى عريان را به شدت محكوم مى كند و از همه شخصيت ها، سازمانها، نهادهاى حقوقى، فرهنگى و سياسى ميخواهد اين گونه كارهاى ناشايست و ناروا را محكوم كنند و بر مبناى مسووليت اخلاقى و انسانى خود عمل كنند. ننگ بر نژاد پرستانى باد كه شكاف ميان مولفه هاى ملى درون ايران را روز به روز عميق تر مى كنند و زمينه را براى نفرت پراكنى و گسست اجتماعى فراهم مى كنند.
كانون مبارزه با نژاد پرستى در ايران
٥٦/٨/١٢/٢٠٢٣
