عضو هیئت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه بوعلی سینا گفت: «در سال‌های اخیر شاهد تخریب سنگنگارههای مناطق مختلف استان همدان از جمله بزرگترین سنگ‌نگاره ایران در منطقه ازندریان بوده‌ایم.»
اسماعیل همتی‌ازندریانی روز چهارشنبه ۱۲ خرداد در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: «بسیاری از این آثار در مناطقی قرار دارند که رگه‌های سنگ سیلیس در کنارشان قرار دارد و جزو محدوده‌های ممنوع نیستند و به آنها مجوز معدن داده می‌شود بنابراین آثار به راحتی تخریب می‌شوند.»
این برای چندمین بار است که فعالیت بدون نظارت معادن در مناطق مختلف آذربایجان، باعث وارد آمدن خسارت به محیط‌زیست و آثار باستانی می‌شود.
همتی‌ازندریانی همچنین تاکید کرد: «این آثار نیاز به توجه ویژه‌ای دارند و باید همه به صورت مشخص ثبت و ضبط شوند و تا زمانی که ثبت ملی نشده‌اند به‌طور طبیعی شناسه و پلاکی ندارد و در معرض تخریب و نابودی توسط افراد هستند.»
این عضو هیئت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان یکی دیگر از دلایل تخریب این سنگ‌نگاره‌ها را اینگونه عنوان رد که «مردم نقش‌های این سنگ‌نگاره‌ها را نشانه گنج می‌دانند و اگر اطلاعات درستی داشته باشند با این آثار با خشونت و با دید حفاری گنج با آنها برخورد نمی‌کنند.»
وی درباره قدمت این سنگ نگاره‌ها، گفت: «تاکنون در ایران هیچ‌گونه تاریخ‌گذاری دقیقی روی این آثار انجام نشده است، علاوه بر این دو نوع تاریخ‌گذاری داریم یکی تاریخ‌گذاری مطلق که بر اساس روش‌های آزمایشگاهی است و دیگری تاریخ‌گذاری نسبی است.»
همتی‌ازندریانی با بیان اینکه در استان همدان سنگ نگاره‌هایی از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوره معاصر وجود دارد، گفت: به عنوان مثال نمونه‌هایی از نقوش در استان موجود است که اسب زین ندارد و نشان می‌دهد مربوط به پیش از دوره ساسانی و اشکانی است، همچنین نمونه‌هایی که در نزدیکی روستای علی‌آباد دمق وجود دارد که مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد و شبیه نمونه‌های سیلک کاشان است و قدمت چند هزار ساله آنها را نشان می‌دهد.
این باستان‌شناس با تأکید بر اینکه این سنگ‌نگاره‌ها تقریبا در طیف وسیعی از استان همدان وجود دارد، یادآور شد: به عنوان مثال در نزدیکی منطقه حفاظت شده لشکردر، قشلاق، علی‌آباد در ملایر، ازندریان، روستای ارزانفود و مناطق اطراف همدان مثل دره‌های دیوین، دوستعلی، تاریک‌دره و شهرستان‌های بهار، کبودراهنگ و رزن این نوع آثار مشاهده می‌شود.
