سینا یوسفی در توییتر خود نوشت: «چیزی بنام خشکیدن دریاچه اورمیه وجود ندارد. آن چیزی که وجود دارد خشکانیدن دریاچه است.
وقتی کمک ۱۰میلیون دلاری ژاپن برای احیای دریاچه گم شد …
وقتی دادخواهی وکلای آذربایجان با دخالت مقامات امنیتی راه به جایی نبرد …
وقتی صدای فعالین محیط زیست شنیده نشد و معترضین بازداشت و محکوم شدند …
این دیگر خشکیدن نیست، بلکه خشکانیدن به هر طریق ممکن است.»
او در توییتی دیگری درباره سرکوب شهروندان آذربایجانی که در ۱۲ شهریورماه ۱۳۹۰ در اعتراض به به خشکاندن دریاچه اورمیه دست به تظاهرات زده بودند نیز نوشت: «با اینکه دو روز بعد جلسه دفاع از پایان نامه‌ام بود ولی آن روز خودم را از تهران به تبریز رساندم. تنها راه را اعتراض مسالمت آمیز خیابانی دیدیم. دست در دست دوستانم جرقه اولیه اعتراض را زدیم. پلیس و بسیج به مردم حمله کردند. و اعتراض به خشونت کشیده شد.»
او در ادامه افزود: «در آذربایجان هر فعال مدنی و سیاسی یک سابقه بازداشت بخاطر اعتراضات دریاچه اورمیه دارد. ما ساکت ننشستیم و ساکت نخواهیم نشست. ما در جای درست تاریخ استاده‌ایم. آیندگان در مورد ما قضاوت خواهند کرد.»
.jpg)
