کارشناس مسائل سیاسی: استقلال آذربایجان جنوبی باید واقعیت جدید امروز منطقه باشد.

این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه ایران جزو معدود کشورهایی است که در کلام اما در عمل موضع کاملا متفاوتی از خود نشان می دهد، خاطرنشان کرد: حتی در زمان اشغال، تهران رسمی اعلام کرد که ظاهرا تمامیت ارضی آذربایجان را به رسمیت می شناسد، کمک های مالی و معنوی می کند. و از آذربایجان حمایت می کند. اما در واقع با ارمنستان همکاری برقرار کرد، از آن حمایت همه جانبه کرد، پروژه‌های مشترک اقتصادی را اجرا کرد و تمام کمک‌های ممکن را به ارمنستان کرد تا سرزمین‌های آذربایجان را تحت اشغال خود نگه دارد. حتی در طول جنگ 44 روزه و پس از آن، ایران با وارد کردن نیروهای نظامی خود به حالت آماده باش، سعی در تهدید آذربایجان داشت و سلاح و مهمات از خاک ایران به ارمنستان منتقل شد. در آن زمان ویدئوهای زیادی در تایید این موضوع به اشتراک گذاشته شد. ایران حتی امروز ارتش ارمنستان را با پهپادها و سایر تسلیحات تامین می کند و حقایقی وجود دارد که این موضوع را تایید می کند. ایران که خود را حافظ اسلام و جایگاه تشیع اعلام کرد، در مورد تخریب مساجد و نگهداری حیوانات توسط ارامنه به مدت 30 سال در آنجا حرفی نزد. در عوض مساجد ایروان و شوشا را مرمت کرد و شرایطی را فراهم کرد تا ارمنستان رسمی لباس «اومانیسم» به تن کند.قابیل حسینلی با تاکید بر اینکه ایران آذربایجان مستقل را تهدیدی برای خود می‌داند و این عامل مبنای موضع و فعالیت تهران رسمی در قبال آذربایجان است، خاطرنشان کرد: رهبری ایران همواره بر این باور بوده‌اند که آذربایجان مستقل جدی‌ترین تهدید برای نظام در این کشور است که 40 میلیون نفر از هموطنان ما زندگی می کنند. هدف اصلی منابع رسانه‌ای متعددی که توسط گروه‌های مختلف حکومتی ایران تأمین می‌شود و لشکرکشی‌های عناصر خائن ما که چه در گذشته و چه در حال حاضر به ایران رفته اند ، این است که کشورمان را تحت فشار و تهدید دائمی نگه دارند. اخیراً روزنامه «ینی شفق» ترکیه ادعاهای فردی به نام ابوالفضل زهره وند را که در وزارت خارجه ایران کار می کرد و گفته می شد از نزدیکان به رهبری بود، منتشر کرد. صدای ضبط شده زهره وند مدعی است که ترک ها می خواهند زنگزور را تصرف کنند و سعی دارند مرز ایران با ارمنستان را ببندند. همچنین زهره وند مدعی شد که ایران هرگز با ترکیه متحد نخواهد شد، آذربایجان پدیده وحشتناک و تهدیدی برای ایران است، نخجوان و آذربایجان متعلق به ایران است. او ارامنه را متحدان طبیعی ایران می خواند و آذربایجان را سلول سرطانی ایران می داند. آنچه زهدووند گفت، ادعاهایی است که رهبران ارشد ایران، دیپلمات‌ها و محافل فارسی در همه اتاق‌ها مطرح کردند.این ادعاها اصول اساسی سیاست ایران در قبال آذربایجان است. همه اینها را فقط می توان ریاکاری، عدم صداقت، خصومت نامید. سیاست واقعی ایران در منطقه نیز مستقیماً این واقعیت را تأیید می کند. به وضعیت ارامنه و آذربایجانی های مقیم ایران توجه کنیم. تعداد کمی از ارامنه با توجه و مراقبت احاطه شده اند، مراکز فرهنگی، مدارس، مشاغل و رسانه ها در بالاترین سطح ارائه می شوند. 40 میلیون آذربایجانی حتی یک مدرسه و روزنامه ندارند. آذربایجانی که سرش را بلند می کند و حق خود را مطالبه می کند، دشمن دین، حامی صهیونیسم، شکنجه و حبس می شود. حقایق جنایات، شکنجه ها و دستگیری های صورت گرفته علیه آذربایجانی ها در ایران برای همه شناخته شده است. به نظر می رسد ایران رژیمی است که از اتحاد جماهیر شوروی فاصله چندانی ندارد. اتحاد جماهیر شوروی آراسته به اندیشه‌های کمونیسم بود و شوونیسم روسی را به کار می‌بست و رواج می‌داد، در حالی که ایران پوشیده از اسلام است و شوونیسم فارسی را به کار می‌برد.به گفته این کارشناس مسائل سیاسی، امروز ایران نگرانی هایی را در مورد آذربایجان ابراز می کند. اگرچه هیچ تهدید یا خطری از سوی آذربایجان برای ایران وجود ندارد: «حتی زمانی که ایران در شرایط تحریم ناله کرد، آذربایجان اعلام کرد که در این روند شرکت نخواهد کرد و هیچ محدودیتی برای روابط خود با این کشور اعمال نکرد. آذربایجان در دوران استقلال سکوت اختیار کرد و به همه تهدیدها و تهدیدهای ایران واکنشی نشان نداد. اما دیگر نمی توان سکوت کرد، آذربایجان باید نگرانی های خود را به ایران منتقل کند. آذربایجان نباید نسبت به سرنوشت تلخ 40 میلیون هموطن مقیم ایران بی تفاوت باشد و سکوت اختیار نکند. زیرا آنها بخش مهمی از خانواده 50 میلیونی آذربایجانی در جهان هستند. آذربایجانی ها قرن ها بر کشور ایران حکومت کردند و موجودیت این کشور را حفظ کردند و آن را توسعه دادند. امروز سرزمین های تاریخی آذربایجان بخشی از ایران است و میلیون ها هموطن ما که در آنجا زندگی می کنند مجبورند در زیر ظلم شوونیسم فارس موجودیت خود را حفظ کنند. 40 میلیون آذربایجانی از حقوق اولیه خود محروم هستند و روزنامه “ایران” بلندگوی شوونیسم فارس این جامعه بزرگ را “سوسک” می نامد. اما آذربایجانی ها تسلیم نمی شوند، به مبارزه خود ادامه می دهند. تبریز مهد همه انقلاب های این کشور بود، نهضت ستارخان، خیابانی، پیشه وری و غیره فراموش نشده است. امروز درآذربایجان روحیه ملی هواداران «تراکتور» بیدار شده است و سردرد واقعی در انتظار رژیم فارس است. امروز استقلال آذربایجان جنوبی باید واقعیت جدید منطقه باشد و نقشه خاورمیانه تغییر کند.(apa.az)