این روزنامه در مطلبی که روز سه‌شنبه ۲۴ مرداد با عنوان «راهبرد کلان سیاست خارجی ما چیست؟» منتشر شد، اشاره کرد آزادسازی احتمالی بیش از شش میلیارد دلار از پول‌های مسدود شده نمی‌تواند به رفع بحران‌ها در ایران کمک کند چرا که دلیل آن «فقدان منابع کافی و مدیریت کارآمد» در کشور است.
روزنامه شرق در سرمقاله خود درباره آزادسازی دارایی‌ها در ازای آزادی زندانیان آمریکایی نوشت: «اگر راهبرد دولت گذران روزمره و باری به هر جهت و از این ستون به آن ستون باشد، شاید بشود با این اقدامات مدتی سر کرد،» و افزود: «اما بدون شک، تشدید مستمر انواع بحران‌ها در حوزه‌های متعدد به دلیل فقدان منابع کافی و مدیریت کارآمد ادامه خواهد یافت.»
شورای امنیت ملی آمریکا روز ۱۹ مرداد در بیانیه‌ای تایید کرد که سیامک نمازی، مراد طاهباز، عماد شرقی و دو زندانی دوتابعیتی دیگر در ایران، در ازای آزادسازی مشروط دلارهای بلوکه‌شده جمهوری اسلامی، به حبس خانگی منتقل شده‌اند.
اما خانواده شهاب دلیلی، که او هم در ایران زندانی‌ست، ابتدا در مقابل کاخ سفید و سپس وزارت خارجه آمریکا تحصن کرده و خواستار پیوستن او به فهرست زندانیانی شدند که قرار است آزاد شوند.
در همین حال، نزار زکا، شهروند لبنانی که چهار سال در ایران محبوس بود، هم به تحصن همسر شهاب دلیلی ناهید، و فرزندش داریان، که در اعتصاب غذا به سر می‌برد، در مقابل وزارت خارجه آمریکا پیوست.
خانواده شهاب دلیلی، شهروند ایرانی دارای اقامت دائم آمریکا که در ایران زندانی‌ست، از مقام‌های آمریکایی می‌خواهند که وضعیت این زندانی را نیز، که از ماه آوریل سال ۲۰۱۶ در ایران به اتهام «همکاری با کشور متخاصم» در زندان به سر می‌برد، پیگیری کنند.
در این حین، روزنامه شرق به انتقاد از رویکرد جمهوری اسلامی به توافق با آمریکا پرداخته و نوشته «مشکل می‌توان درکی از استراتژی و تاکتیک‌های طرف ایرانی داشت.»
در این سرمقاله که به قلم کوروش احمدی نوشته شده، به «پیش‌افتادن سریع رقبای منطقه‌ای» مانند ترکیه و عربستان سعودی اشاره شده که به گفته او با «بهره‌مندی از یک سیاست خارجی متوازن، موقعیت منطقه‌ای و بین‌المللی خود را مستمرا بهبود می‌بخشند که یک نمونه اخیر آن همراه شدن روسیه و چین با مواضع امارات در مورد سه جزیره ایرانی است.»
وی در ادامه گفته است: «در چنین شرایطی اگر ما وقت و انرژی‌مان را صرف موارد جزئی و پراکنده مانند آزاد‌کردن این یا آن سپرده و نظایر آن کنیم، بیش‌از‌پیش از قافله همتایان منطقه‌ای عقب خواهیم ماند و موقعیت ژئوپلیتیک ممتاز و منابع طبیعی و نیروی انسانی ما بیش‌از‌پیش بی‌اثر و خنثی خواهد شد».
