ابوالفضل رستمی معاون سازمان آتشنشانی شهرداری زنجان به ایرنا گفت: «کارشناسی اولیه نشان میدهد آتش سوزی عمدی بوده و عملیات اطفا آن نیز با توجه به لزوم حفظ اصالت بنا به مدت یک ونیم ساعت طول کشید.»
در حالیکه خبرگزاری فارس نوشت خانه خدیوی بر اثر این آتش سوزی «در آستانه نابودی کامل قرار گرفت» اما محمدرضا محمدپور معاون میراثفرهنگی زنجان ادعا کرد: تنها «سقف یکی از اتاقهای خانه خدیوی زنجان دچار آتشسوزی شده بود که با تلاش آتشنشانان به سرعت این آتشسوزی مهار و اطفاء شد.»
خبرگزاری فارس فیلمی از خسارات گسترده آتش سوزی در این بنای ارزشمند آذربایجان را منتشر کرد اما محمدپور ادعا کرد: «خوشبختانه فقط این بخش کوچک بازسازی شده از این بنا دچار تخریب شده است، در این آتشسوزی به معماری و سازه بنا آسیبی وارد نشد و با توجه به در حال مرمت بودن این خانه تاریخی که در تحویل پیمانکار است، بازسازی سقف همزمان با مرمت بخشهای دیگر انجام میشود.»
معاون میراث فرهنگی زنجان گفت: «دلیل آتشسوزی خانه خدیوی به علت بیاحتیاطی و رعایت نکردن اصول ایمنی و استفاده از سیستم گرمایش توسط کارگران در حال مرمت در این بنا بوده و این مقدار از آتشسوزی در این بنا به دلیل بافت چوبی این خانه است.»
خانه خدیوی از جمله خانههای تاریخی آزربایجان است که همچنان کاربری مسکونی دارد و در اختیار مالک آن (آقای خدیوی) است و تفاهمنامهای مابین اداره میراثفرهنگی و مالک خصوصی بنا از سال ۹۷ منعقد شد اما در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ اعتباری برای مرمت آن اختصاص نیافت و اخیرا مسئولان میراث فرهنگی ایران قصد داشتند این بنا را مرمت کنند که بر اثر بی احتیاطی آنان، این بنای ارزشمند در آتش سوخت.
این خانه تاریخی از جمله بناهای زیبا و با تزئینات حائز اهمیت است که در نزدیکی موزه رختشویخانه و خانه ذوالفقاری در محلهای معروف به “دالان آلتی” در شهر زنجان واقع شده است.
نظر به اینکه هیچگونه کتیبه و یا نوشتهای که دال به زمان ساخت بنا باشد به دست نیامده و زمان دقیق ساخت بنا مشخص نیست اما با توجه به معماری و سبک این خانه تاریخی گمان میرود که حدود یکصد سال قدمت داشته باشد.
خانه خدیوی از جمله بناهایی است که متأثر از الگوهای رایج غرب و ملهم از شیوههای محلی این منطقه شکلگرفته است. این عمارت بهصورت دو اشکوبه ساختهشده که کاربری و اهمیت هر بخش از بنا با به حداکثر رساندن تزئینات مشخصشده است.
از جمله تزئینات این بنا میتوان به آجرکاریهای نما، گچبریهای زیبا و ستونها و نماها، لمبه کاری با نقوش متنوع، استوار شدن ایوان روی شش ستون چوبی با پوشش گچی و همچنین وجود نردههای تزئینی اشاره کرد.
این اثر در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۹۶۸ بهعنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.