مقالات

آنجا که کتاب هارا میسوزانند، انسان‌ها را نیز خواهند سوزاند – محمد عینی

در طول تاریخ کتاب سوزی توسط مهاجمین، عملی سمبلیک در دشمنی با فرهنگ و تمدن والای سرزمینی است که به آن هجوم برده اند.

«۲۶ آذر سالروز کتاب سوزی توسط حکومت پهلوی در آذربایجان»

در طول تاریخ کتاب سوزی توسط مهاجمین، عملی سمبلیک در دشمنی با فرهنگ و تمدن والای سرزمینی است که به آن هجوم برده اند و به آتش کشیدن کتاب های تورکی در آذربایجان، توسط اشغالگران پهلوی پس از هجوم وحشیانه و قتل عام بیش از ۲۵ هزار تن از مردم آذربایجان در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۲۵، تداعی گر همان عمل و نمایانگر اوج دشمنی و عداوتِ این مهاجمین با فرهنگ، تمدن و موجودیت آذربایجان بود.

در ۲۶ آذر ۱۳۲۵ چند روز بعد از اشغال آذربایجان، توسط ارتش حکومت وقتِ ایران و فروپاشی حکومت ملی آذربایجان به ریاست پیشه وری، تمامی کتاب ها، نشریات و سایر مکتوبات، جمع آوری و در طی مراسم هایی در چند نقطه از شهر تبریز و دیگر شهر های آذربایجان، به این دلیل که به زبان ترکی نوشته شده‌اند به آتش کشیده شد و کودکان و دانش آموزان دبستانی آذربایجان را مجبور کردند تا کتابهای درسی خود را که به زبان تورکی بود و مخصوصا کتاب درسی آنادیلی (زبان مادری) را با فریاد زنده باد شاه با دستان خود در آتش بیاندازند!

«این ابتدای کار است. آنجا که کتاب ها را میسوزانند، انسان هارا نیز خواهند سوزاند»

این جمله از “هاینریش هاین” شاعر آلمانی‌ست که در مکان کتاب سوزی نازی ها در شهر فرانکفورت نصب شده است و برداشتی که از این جمله میتوان داشت این است که نابودی فرهنگ آغازیست برای نابودی یک ملت و این بدان معناست که نابودی فرهنگ یک ملت، نابودی ملتی‌ست که با آن فرهنگ زیسته اند و این دشمنی با موجودیت یک ملت است، هدف از کتاب سوزی در آذربایجان نیز، به آتش کشیدن فرهنگ و تمدن آذربایجان و دشمنی با موجودیت آذربایجان بود که این دشمنی از جانب یک فرد نه، بلکه برخواسته از یک تفکر بود، تفکری که هنوز هم پابرجاست اگر چه با پوشش و نقاب دیگری ظهور کرده باشد.

ما نیز پر قدرت‌تر و بیدارتر از قبل بازگشته ایم…

محمد عینی ۹۹/۹/۲۵

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا