طبق این گزارش که در روز اول خرداد به‌وقوع پیوسته، دختری به اسم رومینا اشرفی، متولد ۱۳۸۵، به گفته اهالی محل، پیش از کشته شدنش دلباخته یکی از پسرهای شهر بوده ولی مخالفت‌های شدید پدر رومینا با ازدواج آنها، به دلیل آنچه «تفاوت‌های فرهنگی» عنوان می‌کرده، آنها را به فکر فرار از خانه واداشت. اما با پیگیری خانواده‌ها، پلیس این دو را دستگیر می‌کند.
به گفته اهالی محل، رومینا که می‌دانست اگر به خانه بازگردد امنیت جانی نخواهد داشت، در این خصوص به مقام‌های انتظامی و قضایی ایران هشدار داده و از آنها خواهش کرده که او را به خانه پدری نفرستند. اما طبق قوانین، بلاخره پلیس او را به پدرش تحویل داد.
طبق این گزارش، پدر بعد از ارتکاب جرم به قتل دخترش اعتراف می‌کند و توسط پلیس بازداشت و به مراجع قضایی سپرده می‌شود.
بر اساس ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، «پدر يا جد پدري که فرزند خود را بکشد قصاص نمي‌شود و به پرداخت ديه به ورثه مقتول و تعزير محکوم خواهد شد.»
مدافعان حقوق بشر با تاکید بر اینکه حکم اعدام از لحاظ «حقوق بشری» حکمی دیگر در راستای ارتکاب قتل می‌باشد ولی همین قوانین تبعیض‌آمیز در قوانین مجازات اسلامي ایران را ضمانت‌خاطری برای قاتلین در «قتل‌های ناموسی» می‌دانند چرا که اغلب آنها خود را از مجازات‌های سنگین معاف می‌دانند.
همچنین روز ۲۴ اردیبهشت یعنی تنها ۶ روز پیش از قتل رومینا، «کمپین فعالان بلوچ» خبر قتل «هاجره حسین‌بُر»، زن جوان بلوچی که به دست همسرش به قتل رسیده بود، منتشر شد.
بر اساس اظهارات نزدیکان همسر هاجره، او قربانی مسايل ناموسی شده اما بستگان و همسایگان هاجره، گفته‌اند که شوهر هاجره اعتیاد به مواد مخدر داشت و هر بار تا مرز کشت هاجره را کتک می‌زد و این بار این ضرب و شتم‌ها منجر به مرگ زن جوان شده است.
پس از انتشار خبر قتل هاجره، خبر کشته شدن زن دیگری در سیستان‌وبلوچستان رسانه‌ای شد. «زبیده»، زن چهل‌ساله‌ای که گفته می‌شد توسط همسرش به آتش کشیده شده و براساس ادعای نزدیکان زبیده، همسرش تلاش کرده بود این قتل را به شکل خودسوزی صحنه‌سازی کند و سپس از محل ارتکاب قتل متواری شده بود.
طبق گزارش‌های مختلفی که از سوی رسانه‌های ایران منتشر می‌شود، هر سال بیش از ۴۰۰ قتل ناموسی در ایران به‌وقوع می‌پیوندد که چیزی حدود ۲۰ درصد از کل قتل‌ها و ۵۰ درصد از قتل‌های خانوادگی در این کشور را شامل می‌شود.
در این زمینه، بر اساس گزارش سال ۱۳۸۸ پلیس ایران، فقط در شهر احواز، ۱۵ زن به خاطر دغدغه‌های ناموسی قربانی شدند که این تعداد، معادل ۲۴.۵ درصد از کل قتل‌هایی‌ست که در این سال در احواز رخ داده‌است.
طبق گزارش‌ها و تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام پذیرفته قتل‌های ناموسی در مناطق با بافت اجتماعی قبیله‌ای و عشیره‌ای مثل احواز، کردستان، ایلام و سیستان و بلوچستان بیشتر از دیگر نقاط کشور است.
