آذربايجان‌شرقي از مناطق غني معدني در ایران به‌شمار مي‌رود، به طوري كه به گفته كارشناسان حوزه معدن، اين استان در چهارراه متالورژي دنيا قرار گرفته و كمربند آلپ-هيماليا و آسياي صغير از آن عبور مي‌كند. تاكنون از ۶۸ نوع مواد معدني موجود در ایران، وجود ۵۲ نوع ماده معدني در آذربايجان شرقي شناسايي شده است. براساس آمارها، بيش از ۶۵۰ واحد معدن در آذربايجان شرقي وجود دارد كه ۴۱۱ مورد آن فعال است. همچنين حداقل ۱۰ نوع ماده معدني اين استان در سطح ملي مطرح است كه كاني‌هاي فلزي بسيار گران‌بهايي چون موليبدن، طلا، مس و نفلين سينيت از آن جمله اند.
آذربايجان‌شرقي را از نظر تنوع معادن فلزي، رنگين‌كماني از معادن توصيف كرده‌اند، زيرا اين استان با ۸ ميليارد تن ذخيره معدني، رتبه نخست كایران را داراست.
در این بین اهر و ورزقان جایگاه ویژه ای دارند؛ از آن روی که بخش مهمی از این معادن را در خود جای داده اند. برداشت غيرمجاز خاك طلا از معدن «اندريان» شهرستان ورزقان در آذربايجان شرقي در ماه هاي اخير بازتاب گسترده اي در افكار عمومي داشت به گونه اي كه رسانه ها و فعالین مدنی از آن با عنوان «تاراج» ياد مي كنند. مسائل زیست محیطی وجنجال آلودگی های به وجود آمده از قبل، استخراج غیرمسئولانه هم مزید بر علت شد تا نهایتا و بعد از کشمکش های فراوان رای به تعطیلی دادند. گویا تاراج منابع معدنی آذربایجان تمامی ندارد و این بار «دشتور» از توابع اهر محل جدید مانور خواهد بود. منطقه ای که از نظر زیست محیطی زادگاه پرندگان وحشی و دارای طبیعت و مراتع بکر و فوق العاده‌ای است که کمتر بتوان نظیر آن را یافت. منطقه ای که محل تلاقی سه رودخانه قره سو، مشگین چایی و اهر چایی می باشد.
«دشتور»، به لحاظ کشاورزی از قطب های تولید در این حوزه به شمار می رود و سالانه چندین هزارتن برنج با کیفیت اعلا در این منطقه تولید می شود. اما در زمینه دامداری هم دستی بر آتش دارد و آمار دام و طیور آن در مقایسه با وسعت و میزان نفوس شگفت آور است. به جهت باغداری نیز باز میزان تولید محصولاتی از جمله سیب، هلو در نوع خود کم نظیر است. داشتن عقبه تاریخی را باید به محاسن این حوزه اضافه کرد از آن جهت که «چقلعه ارشق که آن را متعلق به شاپور دوم عنوان می‌کنند، دقیقا مشرف به این منطقه است و متاسفانه معدن طلای آن نیز دقیقا در بخش باستانی آن که به تپه های ایزماران مشهور است قرار دارد. اخیرا اخبار نگران کننده ای در رابطه با اعطای مجوز اکتشاف در این منطقه شنیده می شود که به جهات ملاحظات زیست محیطی و باستانی نیاز به تامل بسیار دارد. چنانچه این شنیده ها واقعیت داشته باشد و از آن روی که استخراج طلا عمدتا با سیانور صورت می گیرد، غریب نیست اگر ادعا کنیم که فاز دوم اندریان در حال شکل گیری است و البته که عواقب آن بر عهده کسانی است که در این اتفاق نگران کننده دخیل بوده اند.
اینکه بعد از تاراج درختان جنگل های قره داغ (ارسباران) و به یغما بردن معادن طلای اندریان این بار نوبت به اهر و دشتور رسیده از نکات قابل توجهی است که نیازمند هوشیاری مردم آذربایجان، بویژه مردم منطقه را می طلبد. همه ما شاهد بودیم که به جهت اقدامات غیرمسئولانه و چپاولگرایانه شرکت های بهره برداری کننده، فقدان نظارت و نشت سیانور چه آسیب هایی که در اندریان رخ نداد. همه ما تلفات احشام و مضرات انسانی حاصل از این نشت را به چشم دیده و می بینیم. دیر نیست که اخبار مربوط به مشکلات زیست محیطی آن چالش آفرین شود. علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد و لذا تا کلنگی بر زمین نخورده و اکتشافی صورت نگرفته مردم باید پیش پیش نگرانی های جدی خود را در این رابطه به گوش مسئولان برسانند، باشد که گوش شنوایی بوده و تا فاجعه ای رخ نداده پیشگیری شود.
