مردم فرهنگی قروه در حفظ میراث فرهنگی و آداب و سننشان به خوبی تلاش کرده اند که ماحصل این اقدامات در کتاب « میراث فرهنگی شهر من قروه» خانم غزال الله¬یاری از اهالی فرهنگدوست این شهر متجلی شده است. در این کتاب به تاریخ و گرامر زبان ترکی و شیوه قروه¬ای به خوبی پرداخته شده که می تواند برای زبانشناسان و پژوهشگران زبان منبع خوبی برای مطالعه باشد. خانم الهیاری با استفاده از خاطرات مردم قروه و همچنین ساختار لهجه ای این شیوه معتقد است که ترکان قدیمی قروه با ترکان قشقایی که در اواخر زندیه به منطقه مهاجرت کرده اند ساکنان اصلی این منطقه می باشند.
نویسنده در فصل دوم گوشه هایی از فولکلور قروه را به زبان ترکی ارائه نموده که بسیار باارزش می باشد. در فصل سوم جاذبه های دیدنی و آثار باستانی شهر، دین و مذهب ، اعیاد و جشنها، موسیقی و رقص چوبو به تفصیل تشریح گردیده است.
علیرغم عدم تدوین این کتاب براساس اصول مونوگرافی ولی می توان این کتاب را یک مونوگرافی برای شهر قروه تلقی کرد که برای تجربه اول نویسنده قابل قبول می باشد. امیدوارم نویسنده کتاب بتواند در آینده جزئیاتی دیگر از مونوگرافی شهر قروه ارائه نماید. حمایت از فرهنگ اصیل، نویسندگان و شاعران ترکان در جای جای ایران بایستی از اهم کارهای فعالین فرهنگی آذربایجان باشد.
