شرکت ملی کشت و صنعت و دامپروری پارس در نظر دارد حدود ۴۰۰۰ تن چوب جنگل دست کاشت خود بصورت تر و خشک واقع در قطعات ۴ گانه واحد باغبانی، را از طریق مزایده عمومی بفروش برساند.
از دید عموم مردم جنگلها فضایی با نشاط برای گردشگری و از نظر بسیاری از ساکنان درون و حاشیه آن جنگل محلی برای کسب درآمد و امرار معاش است، اما ارزش‌های علمی، اقتصادی و گردشگری تنها بخشی از کارکردهای مهم جنگل است.
کشورهای توسعه یافته بر اساس تجارب‌شان به اهمیت آن پی برده‌اند و همواره به دنبال بهبود کمی و کیفی آن هستند.
تولید اکسیژن و کاهش آلاینده‌ها یکی از موثرترین ارزش جنگلها در زندگی انسان است.
در مجموع ۶۰ درصد از اکسیژن مصرفی جهان توسط پوشش گیاهی تولید می‌شود. بر اساس برخی برآوردها هر هکتار جنگل قادر است ضمن جذب گاز کربنیک سالانه ۲.۵ تن اکسیژن (نیاز ۱۰ نفر در سال) را آزاد کند. کاهش آلودگی صوتی، جذب گرد و غبار، جذب برخی گازهای شیمیایی و از بین بردن بسیاری از باکتری‌ها، قارچ‌های تک سلولی و حشرات مضر از فواید دیگر درختان مناطق جنگلی محسوب می‌شود.
علاوه بر نقش های بالا، تعدیل آب و هوا، کنترل آبهای سطحی و تغذیه آبهای زیر زمینی، حفظ و تولید خاک، اکوتوریسم و گردشگری حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری، تنوع زیستی از دیگر کارکردهای جنگل هاست.
باری با عنایت به آگهی مزایده بالا به نظر می‌رسد مدیران کشت و صنعت پارس یا دیدگاه علمی اکولوژیکی لازم را ندارند و یا صرفا از زاویه تنگ اقتصاد بر موضوع نگاه می‌کنند،
لازم به یادآوری است که دشت مغان جز اندک نقاط جغرافیای ایران هست که وجب به وجب آمایش سرزمین در آن انجام گرفته است، مفهوم ساده آن این است که کاربری مسکونی، زراعی و جنگل کاری و آبزی پروری… کاملا بصورت علمی توسط شرکت های معتبر تحقیق و آنالیز شده است.
اینک جای سوال میباشد چرا مدیران «کشت و صنعت پارس» بجای جنگل‌کاری و برنامه ریزی در جهت افزودن بر سطح جنگلی منطقه، ریه های طبیعی دشت مغان را تخریب و با ایجاد سیمای بسیار زشت، زیبایی آن را جریحه دار می‌نمایند؟
اهالی منطقه امیدوارند تا دیر نشده مسئولین مرتبط با موضوع به خود آیند، مسئولیت و گناه عوارض ناشی از پاک تراشی جنگل های قوردگل جعفرآباد را بر دوش نکشند و وبال گردن خود نکنند. (گزارش ارسالی از شهروندان ساکن مغان)
