این نخستین بار است که ایران به صورت علنی با ارمنستان، متحد سنتی روسیه در قفقاز، مانور نظامی برگزار می‌کند. این اقدام تهران در ادامه سیاست‌هایی صورت می‌گیرد که از زمان جنگ دوم قارا‌باغ، بیش از آنکه در جهت ثبات منطقه باشد، تلاش دارد از ارمنستان در برابر جمهوری آذربایجان به عنوان اهرم فشار استفاده کند.
ایران بار دیگر در حال شرط‌بندی بر روی «اسب بازنده» است؛ موضوعی که در گذشته نیز تبعاتی برای سیاست خارجی تهران در قفقاز جنوبی به همراه داشته است. به‌ویژه در شرایطی که جمهوری آذربایجان توانسته اراضی اشغالی خود را بازپس گیرد و موقعیت ژئوپلیتیک خود را تقویت کند، همسویی ایران با ارمنستان می‌تواند پیام‌هایی منفی برای روابط تهران–باکو به همراه داشته باشد.
