امروز ۳ آبان، سالگرد درگذشت مهندس غلامرضا امانی، از فعالین شناخته شده آذربایجانی در ایران و دو برادرش جعفر و کریم امانی در یک سانحه رانندگی «مشکوک» است.
غلامرضا امانی مشهور به مهندس امانی، در میان نسل دهه ۸۰ فعالان آذربایجانی، «فعالی منحصر به فرد بود که در دوران سالهای متمادی زندان، متحمل سختی ها و شکنجه های» زیادی شد اما علیرغم همه آنها به فعالیت خود ادامه داد.
غلامرضا امانی فارغ التحصل دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز (۱۳۷۵) و از فعالین جوان و شناخته شده آذربایجان در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ شمسی، صبح روز جمعه ٣ آبان ۱٣٨۷، در سن ۳۵ سالگی در یك سانحه رانندگی «مشکوک» در جاده اهر به تبریز همراه دو برادرش جان باخت.
وى بدلیل جراحات سنگین پس از انتقال به بیمارستان در گذشت. علیرغم گذشت ۱۳ سال، تاکنون خبر موثقى مبنى بر دخالت نیروهاى امنیتى در آن حادثه وجود ندارد ولی برخی از فعالین آذربایجانی آن سانحه را «مشکوک» می‌دانند و معتقد به دخالت نیروهای امنیتی ایران در آن هستند.
مهندس امانی تمام تلاش و وقت خود را وقف خدمت به زبان و حقوق فرهنگی و سیاسی آذربایجانی ها و دیگر اتنیک های غیر فارس در ایران کرد. وی به خاطر فعالیت های سیاسی خود به دفعات بازداشت (۱۳۷۹ و ۱۳۸۵) شد و نزدیک ۵ سال را در زندان به سر برد. او به صورت یک فعال مورد احترام، سخنران و هماهنگ کننده اجتماعات، سختی های بسیاری را در اوایل شکل‌گیری حرکت ملی آذربایجان تحمل کرد.
امانی همراه با دو برادراش هنگام عزیمت به تبریز در حالی که سوار یک خودروی پیکان بودند، با یك دستگاه خاور تصادف کرد.
دو برادر وی در همان دقایق اولیه تصادف در محل حادثه جان باختند ولی غلامرضا که به شدت مجروح بوده، از آنجا به بیمارستان امام رضا تبریز منتقل می‌شود که علیرغم انجام «عمل جراحی» بر اثر شدت جراحات فوت می‌کند.
پیکر وی و دو برادرش روز شنبه چهارم آبان در قبرستان مارالان تبریز به خاک سپرده شد.
