پایگاه اطلاع‌رسانی خانه پرستار، امروز ۲۰ اردیبهشت اعلام کرد پرستارانی که طی بحران کرونا شغل پیشین خود را رها کرده و به بیمارستانهای دولتی پیوسته بودند پس از پایان بحران با قراردادی تحت عنوان حجمی و ۸۹ روزه از دانشگاه علوم پزشکی روبرو شده اند.
خانه پرستار می گوید «این در حالیست که وزارت بهداشت در بحران کرونا و زمانی که به نیروی پرستاری نیاز داشت از پرستاران درخواست کمک کرده بوده است.»
اما بعد از پایان فشردگی بحران کرونا دانشگاه علوم پژشکی اعلام کرد که قرار داد به صورت قرار داد ۸۹ روزه خواهد بود و پول ساعتی به پرستارها خواد داد.
این در شرایطی است که مسئولین دانشگاه و شرکت آواسلامت در همان تاریخ به پرستاران اعلام‌کردند به دلیل فشرده بودن شیفت ها و سختی کار از مراکز خصوصی انصراف دهید.
به گفته خانه پرستار، تنها در استان گیلان ۲۶۷ پرستار از مراکز خصوصی، درمانگاه‌ها و استان‌های مجاور کار قبلی خود را رها کردند تا در دوران اوج بحران به بیمارستانهای دولتی خدمت کنند.
آن طور که گفته می‌شود، به نظر می‌رسد به نفرات داوطلب گفته شده یا باید قرارداد موقت ۳ ماهه پیشنهادی را امضا نمایند و یا محل خدمت فعلی را ترک نمایند. این درحالیست که تکلیف دستمزد و کارکرد این نیروها در طی بحران معلوم نشده است.
در اوج دوران کرونا این پرستاران به یاری بیمارستانهای دولتی شتافتند و در شیفت‌های کاری پرخطر و بدون تجهیزات کافی تا ۱۶ ساعت روزانه با مرگ دست و پنجه نرم کردند، بی‌آنکه حقوق و مزایای مناسب به آنها تعلق بگیرد. حال به نظر می‌رسد آنها حتی در معرض خطر از دست دادن شغل‌های پیشین خود هستند.
این در حالیست که در بحبوحه بحران کرونا نیز خبرهایی از اخراج پرستاران و کادر درمانی در ایران منتشر می‌شد.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری ایران در نامه‌ای به وزیر بهداشت با اعتراض به اخراج پرستاران در بیمارستانهای خصوصی به بهانه کرونا خواستار دخالت وزیر، برخورد و لغو مجوز این مراکز درصورت اصرار بر تصمیمات این نوع بیمارستانها شده بود.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری با انتقاد شدید از عملکرد این بیمارستانها گفته بود «سالهاست ازمحل تلاش و کوشش پرستاران عزیز و به مدد تعرفه های سنگین و چند برابری خدمات و مراقبتهای سلامت؛ میلیارد ها تومان سود و درآمد، عاید سهامداران محترم و مسئولین این گونه بیمارستان ها گردیده است.»
دکتر محمد میرزابیگی همچنین این اقدام صورت گرفته از طرف بیمارستانهای خصوصی را «در شرایط کنونی لکه ای ننگ و قدرناشناسانه» اعلام کرده و گفته بود این اقدام «در تاریخ کشور میماند.»
اواسط فروردین، بیمارستان آتیه در سعادت آباد، آغازگر تعدیل و اخراج پرستاران و بهیاران شد. بیمارستانی که شعبه لوکس و ۳۵ طبقه آن به نام «آتیه دو» در زمینی به مساحت ۱۹۰هزار متر مربع در حال احداث است و عنوان «بزرگترین مرکز درمان خصوصی خاورمیانه» را یدک می‌کشد.
محمدرضا شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، در ابطه با اخراج پرستاران گفته بود مشکل این بیمارستانها، کاهش درآمد نیست، بلکه کاهش سود است: «این بیمارستانها قبلا سود هنگفتی از کار پرستاران کسب کرده‌اند. حالا دو سه ماه کمتر سود ببرند چه ایرادی دارد؟»
او همچنین گفته که: «ده‌ها هزار پرستار شرکتی تحت استثمار خود وزارت بهداشت است و وزارت بهداست نیز همین بلایی را که بخش خصوصی بر سر پرستاران آورده است همیشه مرتکب می‌شود، وزارت بهداشت سالهاست پرستاران خود را به این نحو اخراج می‌کند، پرستاران شرکتی سرنوشتی بهتر از این ندارند.»
روزنامه شهروند از قول پرستار آی‌سی‌یو در یک بیمارستان خصوصی تهران می‌نویسد: «هفتم فروردین‌ماه به من گفتند فعلا مرخص هستم تا وقتی دوباره خبرم کنند.» شبیه همین پیام را به ۳۰ نفر دیگر از همکاران این پرستار نیز داده‌اند. اکثر کسانی که در چنین تعلیقی قرار گرفته‌اند، به امید آن که اوضاع موقت باشد، اعتراض نکرده‌اند.
