جوزف پلامپ کاکران (Joseph Plumb Cochran) یکی از آمریکایی های مهاجر در سال ۱۸۵۵ میلادی، در شهر اورمیه به دنیا آمد. وی پس از طی دوران کودکی و تحصیلات دبیرستان به آمریکا عزیمت نمود و پس از اتمام تحصیلات عالیهٔ پزشکی به زادگاهش اورمیه بازگشت و به فکر تأسیس بیمارستان و دانشکدهٔ پزشکی افتاد.
در سال ۱۸۷۸ میلادی، مطابق ۱۲۵۷ ه‍جری‌شمسی، با همیاری سایر همکاران خود آغاز به احداث ساختمان بیمارستان بزرگی به ظرفیت ۱۰۰ (یکصد) تختخواب کرد. این بیمارستان ۲ سالن عمومی برای بیماری‌های غیر واگیردار و پنج اتاق کوچک برای بیماری‌های واگیردار، دو اتاق برای جراحی و یک اتاق بزرگ برای داروخانه داشت.
در پیش درگاهی ساختمان بیمارستان زیر زمین بزرگی برای تشریح و سردخانه ساخته شد. احداث بیمارستان در سال ۱۸۷۹ میلادی به پایان رسید و دکتر کاکران در طول این مدت در ساختمانی که در محل کنونی دانشکدهٔ پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اورمیه واقع بود مشغول خدمات درمانی و بهداشتی مردم اورمیه بود.
پس از تکمیل ساختمان بیمارستان و تجهیز آن به دلیل کمبود کادر درمانی و بهداشتی بیمارستان، دکتر کاکران به فکر ایجاد مدرسهٔ عالی طب افتاد و ساختمانی به همین منظور در نزدیکی بیمارستان مخصوص دانشکدهٔ پزشکی تأسیس کرد.
این ساختمان همان ساختمان چوبی معروف است که هنوز در دانشگاه ارومیه با سایر ساختمان‌های دیگر باقی است.
دانشجویان مدرسهٔ عالی طب پس از طی دوره‌های نظری و عملی در طول پنج سال به درجهٔ دکترای عالی طب نائل می‌آمدند؛ به طوری‌که نخستین فارغ‌التحصیلان آن مدرسه ۲۷ نفر بودند که در شهرهای منطقهٔ آذربایجان به کار طبابت پرداختند.
