
این در حالی است که دانشگاه تهران، سالهاست بهعنوان یکی از مراکز تثبیت گفتمان یکزبانگی و حاکمیت جریان پانفارسیستی شناخته میشود. در چنین فضایی، دانشجویان تورک این دانشگاه با وجود فشارها، سانسور و حاشیهسازیهای متعدد، توانستند با ارادهای راسخ و تلاشی بیوقفه، مرزهای تبعیض زبانی را درنوردیده و این اثر علمی را به جامعه ارائه کنند.
یکی از مترجمان این پروژه گفته است: «ما با این کار ثابت کردیم که زبان مادریمان میتواند زبان دانش و فناوری باشد، حتی اگر در فضایی رشد کنیم که هویت زبانی ما نادیده گرفته میشود.»
انتشار این کتاب نه تنها گامی مهم در مسیر آموزش علمی به زبان تورکی آذربایجانی است، بلکه نمادی از مقاومت فرهنگی و هویتطلبی دانشجویان تورک در ساختارهای نابرابر دانشگاهی به شمار میرود.
این کتاب بهطور نمادین و در واکنشی صریح به اظهارات تبعیضآمیز و سؤالبرانگیز مدیرکل آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی، به دانشجویان زبان و ادبیات تورکی دانشگاه تبریز تقدیم شده است؛ پیامی روشن که زبان تورکی، زبانی زنده، علمی و شایسته حضور در بالاترین سطوح آموزش و تولید دانش است.