امروز سی‌امین سالگرد فروپاشی دیوار برلین که از آن به‌عنوان «دیوار شرم» و «دیوار آهنی» نیز یاد می‌شد، در نهم نوامبر 1989 است که به مدت 28 سال آلمان را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده بود.
این دیوار تاثیر زیادی بر زندگی شهروندان آلمان گذاشت. آلکس کلاسمایر، مدیر بنیاد دیوار برلین که آن سال دانشجو بود در این زمینه گفت:
«خبر فروپاشی دیوار برلین را هنگامی که با دوستانم درحال مسافرت به شهر اسن بوده از رادیو شنیدم. تصمیم گرفتیم به طرف برلین برویم اما به دلیل احتمال ترافیک منصرف شدیم.
تمام شب آن وقایع را از تلویزیون تماشا کردم. خیلی عالی بود. باورکردنی نبود. احساساتی شدم. چرا که انسان‌های غریبه همدیگر را در آغوش می‌کشیدند و گریه می‌کردند. فوق العاده بود».
وی با بیان اینکه آن دوره خوشحالی و از سوی دیگر نگرانی بر فضا حاکم بوده است، تصریح کرد:
«بعدها وقتی دیدیم که دیوار مسدود نشده، فهمیدیم که تحولی فوق العاده رخ داده است. آنموقع خیلی ها باور نداشتند که امکان اتحاد دو آلمان وجود داشته باشد. من هم نسبت به این موضوع شک داشتم.
اتحاد خوب است اما خواستار آلمان ترساننده دیگر کشورهای اروپایی نبودیم. نگران افزایش گرایش راست افراطی در شرق آلمان هستیم. شاهد اتحاد در آلمان نیستیم. در این مورد نگرانی‌های زیادی وجود دارد».
