۱- از بین رفتن اعتماد بنفس در کودکان، معمولا بچه‌هایی که زبان مادری خود را یاد نگرفته‌اند فکر می‌کنند پدر و مادرشان و مردم اطرافشان، زبان و فرهنگ غنی ندارند و در نتیجه اعتمادش به انها و نهایتا اعتماد بنفس خود را از دست می‌دهد، آنها بعد از بزرگ شدن نیز همیشه خود را جدا از دیگران دانسته وبویژه از نظر مدیریتی خود را ضعیف می‌پندارد.
۲- منزوی شدن در محیط اطراف خود و تجربه نکردن دوران زندگی بچه‌گی در بین هم سن و سالان، اینگونه بچه‌ها معمولا منزوی و افسرده می‌شوند و قدرت اظهارنظر را از دست می‌دهند.
۳- عدم درک درست پدر مادر: آنها به پدربزرگ و مادربزرگ خود احترام نمی‌گذارند و آنهارا بیگانه می‌پندارند، آنها فکر می‌کنند اگر زبان پدر مادرشان ارزشمند بود حتما به بچه‌هایشان یاد می‌دادند و نهایتا آنهارا نیز نادان می‌پندارند.
۴- پرخاشگری: آنها اطرافیان خود را بیگانه می‌پندارند و از خود نمی‌دانند و بتدریج این شیوه، جزئی از رفتار آنها شده و پرخاشگر می‌شوند.
۵- احساس بیگانگی به موطن اصلی پدر ومادر خود: آنها نسبت به وطن پدر مادر خود، بی تفاوت شده و هیچ علاقه‌ای به خویشاوندان دور و نزدیک خود نشان نمی‌دهند با از دست دادن عشق و علاقه به اطرافیان خود نیز از زندگی خودش راضی نخواهد بود و همیشه در ته دلش کمبودی را احساس می‌کند.
رساله دکترای خانم سایا علیزاده
