فاطمه محمد بیگی، نماینده قزوین در مجلس شورای اسلامی، روز شنبه ۱۷ خرداد، در گفتگویی با ایلنا اظهار داشت «شخصاً به شایسته‌سالاری اعتقاد دارم و معتقد به فمینیسم نیستم و به نظرم این دیدگاه باعث تضعیف حوزه زنان شده است.»
این نماینده مجلس ایران در ادامه سخنانش افزود «متاسفانه مجلس دهم به دلیل برخی از عملکردهای فمینیستی نه تنها به حوزه زنان و خانواده کمک نکرد، بلکه آسیب‌های هم زد.»
نماینده قزوین در بخش دیگر سخنانش گفت «رهبر انقلاب فرمودند که خانواده باید مبنا و پایه قانونگذاری باشد اما هنوز مشاهده می‌کنیم خانواده و سعادت آن مبنای قانونگذاری به طور ویژه قرار نگرفته است که مجلس یازدهم باید نقش این نهاد را پررنگ‌تر کند.»
این نماینده زن در مجلس ایران با تقلیل جایگاه زن به نقش تولید مثل و ازدیاد جمعیت اظهار داشت «برخی از چهره‌های مجلس دهم نتوانستند آن جایگاهی که باید برای زنان و خانواده در نظر می‌گرفتند را ایجاد کنند. به طور مثال در بحث رشد جمعیت سال‌هاست که ما با کاهش روبرو هستیم و آن طور که باید و شاید مشوق‌های جمعیتی را ایجاد نکردیم و حمایت‌های لازم را هم صورت ندادیم.»
او همچنین یادآور شد «البته اقدامات خوبی هم در مجلس دهم در حوزه زنان مانند تصویب قانون منع خشونت علیه زنان صورت گرفت.»
خانم محمد بیگی ضمن اعلام این خبر که «برنامه داریم کمیسیون ویژه جمعیت و خانواده را تاسیس کنیم» ادامه داد «رهبر معظم انقلاب در سخنرانی عید نوروزشان حتی با اینکه در کشاکش مقابله با کرونا بودیم، مسئله فرزندآوری و افزایش جمعیت را مطرح کردند؛ این یعنی اینکه حتی در زمان جنگ و بحران نیز ما باید به فکر جمعیت باشیم.»
جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورایی است که محدودیتهای بسیاری برای زنان جامعه خود قایل شده و از این نظر طی ۴۱ دوران حکومت، فعالین حقوق زنان را با مجازاتهای سنگینی روبرو کرده است.
علی خامنه‌ای در سال ۹۲ حضور زنان در مشاغل و مناصب اجرایی را «مورد اشکال» توصیف کرده و گفته بود: «این که ما به حضور بالای زنان در مناصب اجرایی افتخار کنیم، دیدگاهی غلط و در واقع انفعال در برابر گفتمان غربی است.»
نابرابری جنسی برای زنان در ایران شامل موارد متعددی همچون ممنوعیت صدای زنان در موسیقی، محدودیت برای روی صحنه رفتن نوازندگان زن، جرم بودن رقصیدن زنان، ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه ها، دوچرخه سواری، موتورسواری، برخی از رشته های رزمی، و محدودیت برای حضور در برخی از رشته های ورزشی بین المللی از جمله شنا، ژیمناستیک و بسیاری موارد دیگر می‌باشد.
اما اصلی‌ترین حقی که بیش از چهل سال است از زنان گرفته شده حق انتخاب ظاهر و پوشش آنها است.
بنا بر قانون حجاب اجباری که از سال ۶۲ به تصویب رسیده است، دختران از سن هفت سالگی، یعنی از زمانی که قرار است مدرسه را «خانه دوم» خود بنامند، با حجاب اجباری روبرو می‌شوند و پس از آن این پوشش ناخواسته در هر جایی که مکان «عمومی» محسوب شود، همراه آنها است؛ همراهی ناخواسته و تحمیلی که زنان دخالتی در انتخابش ندارند.
