مجتبی همتی‌فر روز یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ در گفتگو با ایلنا خبر از مردودی ۳ درصد کلاس اولی‌ها داده که ۵۰ هزار نفر از آنها ترک تحصیل نموده‌اند.
به گفته‌ی ایشان این ۵۰هزار نفر از مناطق دو زبانه در کشور بوده‌اند که کودکان آمادگی لازم برای ورود به کلاس اول را نداشته‌اند. در ادامه این گفت و گو همتی گفته است که «محدودیت اعتبار مانع پوشش همه کودکان پیش‌دبستانی در مناطق دوزبانه شده است».
رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک در ادامه تصریح کرده: «مشکل مردودی بیشتر در مناطقی که دو زبانه هستند مشاهده می‌شود و اتفاقا قانون گذار در سند تحول بنیادین آموزش به این مسئله فکر کرده و پیش‌بینی‌هایی داشته است که دوره پیش دبستانی در مناطق دو زبانه با حمایت دولت برگزار شود. منتها محدودیت اعتبارات مانع از این می‌شود که بتوانیم همه کودکان را در این مناطق پوشش دهیم».
به گزارش صفحه مذکور، مقامات جمهوری اسلامی ایران به جای فراهم آوردن امکانات تحصیل دانش آموزان غیر فارس در ایران به زبان مادری، تلاش می‌کنند تا با فراهم آوردن امکانات هر چه بیشتر، مقدمات فارسیزه نمودن آنها را فراهم نمایند.
ضمنا اصطلاح دو زبانه برای اهالی غیر فارس در ایران غلط مصلح بوده و کسی که به زبان مادری خود تحصیل ننموده و به جای آن صرفا به زبان دیگری تحصیل نماید، دو زبانه محسوب نمی‌شود. زیرا دو زبانگی در شرایطی به وقوع می‌پیوندد که انسان دو زبان را در محیط تحصیلی فرا بگیرد. نه اینکه از چهار مهارت زبان فقط صحبت کردن و فهمیدن زبان مادری را در خانه و زبانی دیگر را در مدرسه بیاموزد.
همچنین مردودی دانش آموزان در مقاطع تحصیلی پایین‌تر منجر به ورود آنها به بازار کار و یا کشیده شدن به سمت کودک همسری می‌شود. این شرایط ظلم مضاعفی است که علاوه بر عدم امکان تحصیل به زبان مادری، آنها را مجبور به کار یا تن دادن به ازدواج در سنین پایین می‌نماید.
