ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم حکومت ایران، روز دوشنبه ۲۲ اسفند در مجموعه تاریخی سعدآباد از الکساندر لوکاشنکو، رئیسجمهوری بلاروس، استقبال کرد.
رئیسجمهور بلاروس که به «آخرین دیکتاتور اروپا» شهرت دارد، شامگاه یکشنبه در سفری رسمی وارد تهران شد.
بر مبنای گزارش خبرگزاری دولتی ایرنا، ابراهیم رئیسی و الکساندر لوکاشنکو پس از مراسم استقبال رسمی، گفتوگوهای خصوصی خود را آغاز کردند.
ارتقای همکاریهای دوجانبه در زمینههای مختلف صنعتی، کشاورزی، حملونقل و بررسی مسائل منطقهای و جهانی از محورهای مذاکرات روسای جمهور دو کشور است. قرار است پس از پایان مذاکرات هیئتهای عالیرتبه دو کشور، هشت سند همکاری دوجانبه در حضور رئیسی و لوکاشنکو امضا شوند.
دیدار با علی خامنهای، رهبر حکومت ایران نیز یکی از برنامههای سفر دوروزه رئیسجمهور بلاروس در تهران است. این متحد ولادیمیر پوتین همزمان با ۲۲ بهمن در توییتی، سالگرد وقوع انقلاب اسلامی را به ابراهیم رئیسی تبریک گفت و نوشت: «امیدوارم بهزودی برای گفتوگو در مورد مسائل دوجانبه و موضوعهای روز بینالمللی و منطقهای به تهران سفر کنم.»
گزارشها نشان میدهد که ایران و بلاروس در سال ۲۰۲۲، حدود ۱۰۰ میلیون دلار مبادلات تجاری داشتند. الیاف، پتاسیم، چوب و مواد غذایی از جمله اقلام واردات و صادرات میان دو کشورند.
به گزارش ایرنا، لوکاشنکو و رئیسی در حاشیه شانزدهمین اجلاس سازمان همکاری شانگهای در سمرقند که شهریورماه برگزار شد، به وزرای خارجه دو کشور ماموریت دادند برای تقویت و تعمیق مناسبات دوجانبه تلاش کنند.
حسین امیرعبداللهیان و سرگئی آلیینیک، وزرای خارجه حکومت ایران و بلاروس، روز یکشنبه با هم دیدار کردند. خبرگزاری دولت مدعی شد که وزیر خارجه بلاروس در این دیدار از حکومت ایران خواسته است تجربیات خود در زمینه مقابله با تحریمهای بینالمللی را در اختیار کشورش قرار دهد.
بلاروس، روسیه و ایران به دلیل نقض تعهدهای بینالمللی با مجموعهای از تحریمها از سوی کشورهای غربی مواجهاند؛ بنابراین تلاش میکنند با تقویت همکاریهای متقابل، در راستای «بیاثر کردن تحریمها» گام بردارند.
لوکاشنکو که در جریان حمله نظامی روسیه به اوکراین از این کشور حمایت کرد، پیشتر گفته بود که شرایط بینالمللی ایران و بلاروس را به داشتن روابط نزدیکتر و همکاریهای جدیدتر وامیدارد.
الکساندر لوکاشنکو سیاستمدار و افسر ارتش بلاروس است که از زمان تشکیل نهاد ریاستجمهوری از سال ۱۹۹۴ تاکنون، رئیسجمهوری این کشور است و قدرت را بدون رقیب در دست دارد. او به دلیل سرکوب آزادیهای مدنی و سیاسی در کشورش تحت تحریم اتحادیه اروپا است.