رضا دقتی به تلویزیون فرانسه: “۱۰۰ روزنامه نگار فرانسوی در جنگ قره‌باغ طرف ارمنستان بودند و من…”

رضا دقتی عکاس معروف مهمان کانال تلویزیونی «تی‌وی فایو موند» فرانسه بود.

رضا دقتی در این برنامه در مورد تاریخچه شوشا صحبت کرد و خاطرنشان کرد که اساس آن توسط پناه‌علی خان، خان قره باغ گذاشته شد.

رضا دقتی تأکید کرد که شوشا مرکز فرهنگی آذربایجان است. شوشا آهنگسازان، نوازندگان، شاعران و نویسندگان مشهور را پرورش داد. در طول برنامه، دیوارهای قلعه اطراف مرکز تاریخی شوشا نشان داده شد. این شهر پس از ۳۰ سال از اشغال ارامنه آزاد شد.

این عکاس مشهور همچنین در مورد رویکرد مغرضانه توسط رسانه های فرانسوی در طول جنگ دوم قره باغ صحبت کرد. وی گفت که تمام روزنامه نگاران فرانسوی در طول جنگ به ارمنستان رفته اند. حدود ۱۰۰ روزنامه نگار فرانسوی درگیری ها را از ارمنستان پوشش دادند. “در طرف آذربایجان، من تنها روزنامه نگار از فرانسه بودم.”

طبق معمول، من به مناطق درگیری می روم و سعی می کنم رنج مردم را انعکاس دهم. در طول جنگ اول قره باغ -در سال ۱۹۹۲- من در کنار آذربایجان بودم. وی گفت: “من قتل عام انجام شده توسط نیروهای مسلح ارمنستان، رنج مردم آذربایجان را دیدم و سعی کردم همه اینها را فیلمبرداری و منتشر کنم.”

رضا دقتی همچنین در مورد اینکه ارمنستان شهرهای آذربایجان و غیرنظامیان دور از مناطق جنگی را با بمب های خوشه ای هدف قرار داد، صحبت کرد. وی خاطرنشان كرد كه شهر برده توسط ارمنستان مورد حملات موشکی قرار گرفت و غیرنظامیان كشته شدند.

این عکاس با اشاره به اینکه ارمنستان در طول جنگ غیرنظامیان را کشته است، عکسی از تشییع جنازه یکی از ساکنان برده، قربانی حمله موشکی ارمنستان را نشان داد.

وی خاطرنشان کرد که علیرغم اینکه بمب های خوشه ای توسط کنوانسیون ژنو ممنوع است، ارمنستان از این سلاح ها استفاده کرده است و فقط در برده بیش از ۲۰ غیرنظامی کشته شده اند.

این عکاس-خبرنگار گفت که او فقط می خواهد رنج غیرنظامیانی را که از جنگ رنج می برند به جهانیان منتقل کند.

رضا دقتی در این برنامه همچنین به موضوع چندفرهنگی بودن آذربایجاناشاره کرد و عکس های گرفته شده در این زمینه را نشان داد. وی تأكید كرد كه جوامع مختلف مذهبی در آذربایجان در یك فضای دوستانه با هم زندگی می كنند. این عکاس-خبرنگار گفت که آذربایجان همیشه با آزادی مذهبی خود توجه ها را به خود جلب کرده است. وی تأکید کرد، آذربایجان از نظر تحمل مذاهب متفاوت نمونه ای از جهان است و حتی کشورهای اروپایی نیز چنین تحملی نسبت به مذاهب نشان نمی‌دهند.