در سال ۱۹۸۸، در منطقه گوگارک در ارمنستان کنونی (در زنگه‌زور)، ارامنه ۸۰ کودک ترک آذربایجانی را داخل یک لوله پر کرده و لوله را از دو طرف جوشکاری کردند. ارامنه پس از پر کردن ۷۹ کودک زنده در لوله، وقتی که نتوانستند کودک هشتادمی را در لوله جای دهند، او را تکه تکه کرده و در لوله قرار دادند.
این واقعه هولناک را یک زن به اسم صنوبر ساراللی که در سال ۱۹۸۸ از وطن خود اخراج شده بود، طی یک گفتگو در تلویزیون آذربایجان فاش کرد. به گفته صنوبر ساراللی، که خود اصالتاً اهل منطقه مذکور است (این منطقه آذربایجان غربی نیز نامیده می‌شود) و به طور كامل در مورد فجایعی که ارامنه بوجود آورده‌اند، تحقیق كرده، كودكانی كه با وحشیگری تمام در داخل لوله جای داده شده بودند، یتیمانی بودند که تحت حمایت دولت بودند.
پیش از این، ارمنی ها می خواستند کودکان ۱۵-۱۴ ساله را در لوله فرو کنند و چون در لوله جای نمی گیرند، آنها را سوار اتومبیل می‌کنند و با این عنوان که گویا آنها را به آذربایجان می‌فرستند، به جایی نامعلوم می‌برند. تا به امروز از سرنوشت این کودکان اطلاعی در دست نیست.
سپس ارمنی ها، کودکان کوچک‌تر را می آوردند و آنها را در لوله پر کرده و آن را از دو طرف جوشکاری می‌کنند. این وحشت، سپس توسط سگهای آموزش دیده ای که فرانسوی ها آورده بودند کشف می‌شود. با اصرار فرانسوی ها، وقتی ارمنی ها مجبور می‌شوند لوله را باز کنند، آنها از اقدامات غیرانسانی ارامنه وحشت می‌کنند. این مسئله که دلخوری بین فرانسوی ها و ارمنی ها ایجاد می‌کند، باعث می‌شود فرانسوی ها ارمنستان را ترک کرده و به پاریس باز گردند و در آنجا وحشتی که به چشم دیده بودند را در روزنامه «اومانیته» منتشر کنند.
