اجتماعیجهانسیاست

یک روز مانده به سالگرد سرکوب خونین تیانانمن، چین از حقوق بشر دفاع کرد

در قتل عام میدان «تيانانمن»، که هزاران دانشجو کشته، ده‌ها هزار نفر زخمی و صدها هزار نفر یا زندانی یا مجبور به فرار شدند چه اتفاقی افتاد؟

هنگامی که چین در دهه ۱۹۸۰ وارد بحران اقتصادی شد و تورم بیش از ۳۰ درصد افزایش یافت، با اضافه شدن نقض حقوق بشر و فشارهای حزب حاکم کمونیست، اقشار مختلف در این کشور زبان به اعتراض گشودند.

فساد، تبعیض و مدیریت غلط اقتصادی و همچنین اخراج و قتل «هو یا بانگ» رهبر اصلاح طلب حزب کمونیست چین در ۱۵ آوریل، خشم عمومی را افزایش داد.

فعالان طرفدار دموکراسی در آوریل ۱۹۸۹ با حضور در تظاهراتی که هفته ها طول کشید خواستار آزادی بیشتر، حقوق بشر، اصلاح قانون اساسی و اقتصادی به میدان تیانانمن پکن سرازیر شدند.

فعالان دمکراسی‌خواه در پاچه نوشته: «به من یا دمکراسی را بده یا مرگ را» نوشتند. عکس‌ها از رویترز

بیش از یک میلیون نفر از کارگران و روشنفکران در تظاهرات به رهبری دانشجویان دانشگاه شرکت کردند.

دانشجویان مجسمه “الهه دمکراسی” را جلوی پرتره رهبر کمونیست مائو زدونگ در میدان تیانانمن برپا کردند.

تظاهرات طرفداران دموکراسی، همچنین با الهام از اعتراضات پکن، در مدت کوتاهی به ۴۰۰ شهر در سراسر کشور گسترش یافت.

دولت که در اولین روزهای تظاهرات دخالتی نکرد، در تاریخ ۲۰ ماه مه قانون نظامی اعلام کرد.

همزمان حزب کمونیست چین اعلام کرد که تحقق خواسته های معترضین امکان پذیر نیست.

به جای عقب نشینی، سختگیری دولت حزب کمونیست و نادیده گرفتن مطالبات مردم غیرنظامی باعث شد تا دانشجویان در میادین باقی بمانند.

۲۰۰ هزار سرباز به میدان تيانانمن اعزام شدند

دولت پکن با توصیف این اعتراضات به عنوان “ضد انقلاب” هدایت شده توسط نیروهای خارجی، ۲۰۰ هزار نیرو را به منظور متفرق کردن جمعیت در میدان تیانانمن صبح ۴ ژوئن ۱۹۸۹ مأمور کرد.

سربازانی که تظاهرکنندگان را در یک حمله خونین به رگبار بستند، طبق صلیب سرخ چین بیش از ۲ هزار نفر را کشتند.

اگرچه دولت چین این رقم را تنها ۲۳ مورد اعلام کرد، اما منابع خارجی گفتند ۳ تا ۱۰ هزار غیرنظامی معترض در تیانانمن کشته شدند.

روزنامه نگاران خارجی که شاهد کشتار بودند، اظهار داشتند که سربازان علاوه بر شلیک گلوله های جنگی بسیاری از تظاهرکنندگان را با تانک ها له کردند.

هزاران نفر نیز در این حمله خونین زخمی شدند.

در حالی که اکثر فعالان مخالف در جریان این حمله بازداشت شدند، به چندین سال زندان محکوم شدند و برخی دیگر هرگز خبری از آنها شنیده نشد.

برخی دیگر موفق به فرار به خارج از کشور شدند. علاوه بر این، صداهای متناقض و مخالف نیز در حزب کمونیست چین سرکوب شدند. افراد درون حزبی که گمان می رفت با مخالفان ارتباط داشته باشند، از میان برداشته شدند و برخی از آنها در بازداشت خانگی قرار گرفتند.

معترض ناشناس: “مرد تانکی”

ساعت ها طول کشید تا وقایع در تیانانمن سرکوب شود. با این حال، از آن روز، مردی که در برابر تانکها تنها ایستاده بود در حافظه ها باقی ماند.

“معترض ناشناس” که به یکی از نمادهای قدرتمند قرن بیستم تبدیل شد ابتدا در خیابان چانگان روی تانک رفته و با سرباز صحبت کرد، سپس با پرتاب خود در مقابل تانک ها سعی در جلوگیری از قتل دوستان معترض خود کرد.

سرنوشت “مرد تانکی” ، که توسط دو تظاهرکننده از جلوی تانک های تیپ ۵۹ کنار کشیده شد، همچنان به عنوان یک راز باقی مانده است.

برخی ادعا کردند که این فرد ناشناس به تایوان فرار کرده است، در حالی که برخی دیگر اظهار داشتند که او  قاتی مردم شده و خود را پنهان کرده است.

برخی از فعالان حقوق بشر معتقدند که این فرد توسط مقامات چینی اعدام شده است. هیچ یک از این ادعاها تایید نشده است.

با وجود گذشت سالها، حزب کمونیست چین هرگز آمار واقعی را در مورد قتل عام تيانانمن نکرده است.

اگرچه ده ها سال از این قتل عام می گذرد ولی مقامات دولت چین از اظهار نظر درباره وقایع تیانانمن خودداری می کنند.

از سوی دیگر، در پکن، قبل و بعد از ۴ ژوئن که سالگرد سرکوب خونین میدان تیانانمن است، طوری اقدامات شدید امنیتی لحاظ می کنند که.پرنده نیز نمی تواند پر بکشد.

در رسانه های اجتماعی و سیستم عامل های پیام رسانی، کلمات و پیام های حاوی “تیانانمن” سانسور و شنود می شود.

در سالهای اخیر، مردم برای زنده نگه داشتن این روز به همدیگر ۸۹.۶۴ یوآن یا ۶۴.۸۹ یوان پول رد و بدل می کردند که نشانگر روز، ماه و سال آن قتل عام بود، از سوی دولت ممنوع شد.

اگرچه چین تمام برنامه های مربوط به تیانانمن را در سرزمین اصلی خود ممنوع کرد، اما شهروندان در هنگ کنگ و تایوان همچنان به برگزاری یادبود قربانیان تیانانمن ادامه می دهند.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا