
ایرنا نوشت که روزنامه العرب قطر روز پنجشنبه به نقل از شرکت ملی نفت و گاز قطر از آغاز عملیات حفاری چاههای توسعهای در راستای اجرای پروژه گسترش میدان شمالی (مشترک با پارس جنوبی) این میدان خبر داد.
این میدان عظیم که در قطر «میدان شمالی» نامیده میشود میان قطر و ایران مشترک است.
در این گزارش آمده است که در ۲۹ مارس (۱۰ فروردین) حفاری نخستین چاه از مجموع ۸۰ حلقه چاه که برای توسعه «میدان گاز شمالی» پیش بینی شده است توسط شرکت «گلف دریل لوواندا» متعلق به اتحادیه شرکتهای بینالمللی حفاری قطر متخصص در عملیات حفاری به پایان رسید.
به نوشته رادیو فردا، بخش ایرانی این میدان، سهمی ۷۵ درصدی در کل گاز تولیدی ایران دارد. ۴۰ درصد از کل ذخایر گازی ایران، معادل ۱۴ تریلیون متر مکعب، نیز در بخش ایرانی این میدان واقع شده است.
قطر اوایل دهه ۱۹۹۰ و حدود ۱۰ سال زودتر از ایران برداشت از میدان مشترک پارس جنوبی را آغاز کرد و تاکنون ۲.۵ برابر ایران از این میدان برداشت گاز داشته است.
ایران سالهاست تلاش میکند فازهای باقیمانده پارس جنوبی را تکمیل کند، اما پیشرفت چندانی نداشته است. هماکنون پنج فاز پارس جنوبی در حال تکمیل است و پروژه توسعه فاز ۱۱ نیز هنوز آغاز نشده است.
نکته مهم اینکه بخش ایرانی این میدان بعد از سه سال با افت فشار مواجه خواهد شد و هر سال تولید گاز ایران ۱۰ میلیارد متر مکعب (معادل روزانه ۲۸ میلیون متر مکعب) کاهش خواهد یافت، مگر اینکه مانند قطر سکوهای عظیم ۲۰ هزار تنی که قادر به حمل کمپرسورهای بزرگ باشند در فازهای پارس جنوبی نصب شود تا سطح تولید را ثابت نگه دارد.
سکوی فعلی ایران در این میدان ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تن وزن دارند و تنها با اتکا به فشار طبیعی خود میدان، گاز تولید میشود.
پس از امضای برجام، کنسرسیومی متشکل از شرکت توتال فرانسه و «سیانپیسی» چین قراردادی ۴.۸ میلیارد دلاری با ایران امضا کردند که فاز ۱۱ پارس جنوبی را توسعه دهند و قرار بود اولین سکوی ۲۰ هزار تنی با کمپرسورهای عظیم را برای این فاز بسازند. برای دیگر فازهای پارس جنوبی نیز ۸ تا ۱۲ سکوی عظیم و کمپرسورها لازم بود تا وقتی در سال ۲۰۲۳ میدان دچار افت فشار میشود، سطح تولید ثابت بماند. قیمت هر سکوی عظیم به همراه کمپرسورهایش حدود ۲.۵ میلیارد دلار برآورد شده بود.
اما با خروج آمریکا از برجام، هر دو شرکت فرانسوی و چینی از این پروژه خارج شدند و خود ایران نیز میگوید فناوری لازم برای ساخت سکوهای عظیم و کمپرسور ندارد.
این فناوری منحصراً در اختیار چند شرکت غربی، از جمله توتال فرانسه است و حتی شرکتهای چینی نیز تجربه ساخت این سکوها را تاکنون نداشتهاند.