متاسفانه اکثر نویسندگان و اندیشمندان آذربایجانی، کتابخانه شخصی خود را به کتابخانه مرکزی تبریز یا کتابخانه‌های مشابه اهدا میکنند تا شاید آرزوها و آمالشان بعد از مرگشان همچنان زنده بماند. ولی دشمنان بشریت، هرچند وقت یکبار با دستور رسمی «وجین» به پاکسازی آن کتابهای اهدایی اقدام کرده و آنها را از کتابخانه‌ها خارج و در جایی انبار میکنند و بعد از مدتی آنها را آتش میزنند.
مطلعی میگفت که وراث استاد خلیل مایلی خامنه، صدها جلد کتاب با موضوع زبان و تاریخ آذربایجان را به یکی از کتابخانه‌های تبریز اهدا کردند. بعد از مدتی همه آن کتابها با دستور رسمی وجین به انباری منتقل شد تا همراه سایر کتابهای وجین شده، سوزانده شوند و این چند جلد کتاب، از معدود کتابهایی بودند که عمرشان هنوز بدنیا بود و از آتش گریخته‌اند.
جلاد! سنین قالاق قالاق یاندیردیغین کیتابلار
مین کامالین شهرتی‌دیر، مین اۆره‌گین آرزوسو
بیز کؤچوروک بو دونیادان، اونلار قالیر یادیگار
هر ورقه نقش اولونموش نئچه اینسان دویغوسو
مین کامالین شهرتی‌دیر، مین اۆره‌گین آرزوسو
یاندیردیغین او کیتابلار آلوولانیر، یاخشی باخ!
او آلوولار شعله چکیب شفق سالیر ظلمته
شاعرلرین نجیب روحو مزاریندان قالخاراق
آلقیش دئییر عشقی بؤیوک، بیر قهرمان میلته
او آلوولار شعله چکیب شفق سالیر ظلمته.
