رهبر حکومت اسلامی در ایران همچنین گفت: «تبریز دو ویژگی هویتی ثابت داشته است، یکی دلبستگی عمیق به اسلام و دیگری غیرت شدید نسبت به ایران.»
علی خامنه‌ای در بخش دیگر سخنان خود مدعی شد: «در اول انقلاب مردم تبریز نقش خود را ایفا کردند و اجازه تجزیه ایران را ندادند، در فتنه ۸۸ هم تبریزی‌ها یک روز زودتر از همه کشور وارد صحنه شدند و فتنه را خنثی کردند.»
او همچنین مدعی شد که «قبل از انقلاب نظام حالت استبدادی داشت و مردم کاره‌ای نبودند.»
این در حالیست که بعد از تغییر رژیم در ایران در سال ۱۳۵۷، طرفداران حزب جمهوری خلق مسلمان آذربایجان، که با «اختلاط دین و سیستم سیاسی» مخالف بودند و همچنین خواستار احقاق حقوق آذربایجانی‌ها بودند، اعتراضات شهری را آغاز کردند. در پی حمایت نیروهای نظامی مستقر در تبریز، از جمله پایگاه نیروی هوایی تبریز از معترضین، کنترل مراکز حساس شهر از جمله مرکز صدا و سیما تبریز و پایگاه دوم شکاری نیروی هوایی به دست معترضین افتاد.
«نیروهای پاسداران انقلاب اسلامی» اعزامی از تهران به وسیلهٔ هلیکوپتر در دانشگاه تبریز، که تحت کنترل گروه‌های «چپ حامی رژیم انقلابی تهران» بود، پیاده شدند و اعتراضات در تبریز را به خشونت کشاندند. پس از آن آیت‌الله خمینی، رهبر وقت ایران، به دیدار آیت‌الله شریعتمداری، رهبر «حزب جمهوری خلق مسلمان آذربایجان» در قم شتافت. در این دیدار خمینی تهدید کرده بود که در صورت عدم تسلیم مرکز تلویزیون تبریز ظرف ۲۴ ساعت این شهر بمباران خواهد شد. شریعتمداری نیز از بیم تبدیل تبریز و آذربایجان به ویرانی و قتل‌عام، در پیامی که از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، مردم را به پرهیز از خشونت دعوت نمود و سرانجام اعتراضات تبریز آرام گرفت.
با دستگیری‌ها و اعدام‌های گسترده، حصر خانگی و خلع لباس آیت الله محمدکاظم شریعتمداری، و تعطیلی حزب خلق مسلمان این ناآرامی‌ها در۲۰ دی‌ماه ۱۳۵۸ خاتمه یافت. پس از اعتراضات آذربایجان، و به بهانه تأسیس مصلای نماز جمعه، بخش‌های بزرگی از دیوارهای ارگ تبریز، پارک باغ ملت، و سالن تئاتر شیر و خورشید تبریز توسط جهاد سازندگی با استفاده از بولدوزر و مواد منفجره تخریب شد و ساز آذربایجانی در حالی که به پرچم آمریکا پیچیده شده بود با حضور و ابتکار مجتهد شبستری آتش کشیده شد.
رهبر ایران در پایان مردم آذربایجان را به «حضور پر شور در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰» فرا خواند.
